برخی زنان که فرزندان خود را برای گدایی اجاره میدهند در دوران بارداری به عمد داروهایی مصرف میکنند که فرزندان معلول بدنیا بیاورند چون اجاره کودکان معلول برای گدایی بیشتر است. گ.ت.ت مخفف مافیاى «گدایان تهران و توابع» است. این تشکیلات هولناک محصول شرایط اجتماعى فعلی ایران است. در حال حاضر در ایران خانوادههایى هستند […]
برخی زنان که فرزندان خود را برای گدایی اجاره میدهند در دوران بارداری به عمد داروهایی مصرف میکنند که فرزندان معلول بدنیا بیاورند چون اجاره کودکان معلول برای گدایی بیشتر است.
این تشکیلات هولناک محصول شرایط اجتماعى فعلی ایران است.
در حال حاضر در ایران خانوادههایى هستند که شغل تمامى اعضاى آن تکدىگرى است.
همگى آنها عضو شبکه سازمان یافته مافیاى گدایى هستند.
به گفته دکتر مجید ابهرى، استاد جامعهشناسى، کودکانى از این دست که به نوعى کودکان کار به حساب مىآیند از کودکی به پیرى مىرسند بدون آنکه دوران جوانى را تجربه کرده باشند و آنها را مىتوان مظلومترین مخلوقات خداوند دانست.
به گفته این پژوهشگر، این کودکان هیچگونه پوشش بیمهاى و درمانى ندارند. نصف حقوق یک بزرگسال
را دریافت مىکنند و اغلب مورد آزار جنسى قرار مىگیرند.
۸۷ درصد این کودکان از بیماریهای ارتوپدی، ریوی و ناراحتیهای پوستی رنج مىبرند و غالب آنها
پیش از رسیدن به ۴۰ سالگی فوت میکنند.
ابهرى گفت: «شاید همه ما فکر کنیم کودکان سر چهارراهها که مشاغل کاذب دارند، کودکان کار هستند،
اما در واقع اغلب کودکان کار دیده نمیشوند، چرا که آنها در کارگاههای زیرزمینی و قاچاق مانند
کارگاههای صابون سازى، ریختهگرى و غیره مشغول به کار هستند.»
اغلب این کودکان یا از داشتن پدر و مادر محرومند یا یکى از آنها را دارند یا با نامادری یا ناپدری زندگی میکنند، برخی از آنها نیزبا وجود اینکه خانواده دارند، اما بدسرپرست هستند و یا پدر و مادر معتاد، گدا
یا از کار افتاده دارند.
این جامعهشناس میافزاید: «با توجه به اینکه هنجارشکنی یا زیر پا گذاشتن ارزشهای اجتماعی،
سرآغاز آسیبهای اجتماعی است،برخی کودکان در خانوادههای مافیای گدایی بسر میبرند.
تمام افراد این خانوادهها گدا هستند وعضو شبکه سازمانیافته گدایان محسوب میشوند.»
ابهرى گفته کودکان کار دارای مشاغل واقعی هستند، اما کودکان خیابانی شغل مشخصى ندارند،
برخى از کودکان خیابانی در ظاهر به کارهایى مانند گلفروشی، شیشه پاککنى و غیره مشغولند
وى مى گوید تعدادى از این کودکان جیب برند و از آنها به عنوان نوچه سارق استفاده مىشود و ۵۰
تا ۷۵ درصد از سرقت لوازم اتوموبیل به دست آنها انجام میشود. آنها نزد جیببرهاى حرفه اى و
با سابقه آموزش مىبینند.
دکتر ابهرى در مورد سازمان گ.ت.ت توضیح داد:
«۸ سال پیش با صرف ۲۵ میلیون ، در مورد این سازمان اطلاعات مفصلى به دست آوردم.
معمولا سازمانهای گدایی دارای هفت سرپل یا پدرخوانده هستند. یکی از وظایف این سازمان تعیین جغرافیاى حوزههاى گدایی برای متکدیان است.
در شهر تهران هیچ گدایی نمیتواند خارج از محلهاى تعیین شده از سوى پدر خواندهها گدایی کند.
میزان سرقفلی محلههاى مختلف هر شهر نیز براى متکدیان به وسیله مافیاى گدایى تعیین مى شود.»
هر مادر حداقل ۱۲ کودک دارد و آنها را برای گدایی اجاره میدهند. بهای اجاره کودکان معلول نیز بیشتر است. حتى گفته مىشود آنها در دوران بارداری داروهایی مصرف میکنند تا کودکانی معلول بدنیا آورند.»
نکته وحشتناک دیگر در گزارش دکتر ابهرى این است که به منظور استفاده از کودکان برای گدایی، به آنها تریاک میخورانند تا معتاد شوند و حرف گوش کنند. در ضمن ۷۵ تا ۸۰ درصد کودکان کار و خیابانی،
از مهاجرین بیگانه هستند که از پدر و مادرهایشان یا دزدیده یا اجاره یا خریداری شدهاند. ۲۰
درصد این کودکان ملیت ایرانی دارند و منبع متحرک میکروب و ویروس هستند.