نخستین انتخابات در قرن جدید در انتخابات ریاست جمهوری ۱۴۰۰ یک رئیس جمهور کاملا متفاوت و شاید ناشناخته به عرصه سیاسی و اجتماعی کشور معرفی می شود یا چهره های قدیمی و تکراری راهی پاستور می شوند؟ تحقق این پرسش شاید در گروی سه موضوع مهم باشد: نخست اینکه شورای نگهبان با چه سازوکاری به […]
در انتخابات ریاست جمهوری ۱۴۰۰ یک رئیس جمهور کاملا متفاوت و شاید ناشناخته به عرصه سیاسی و اجتماعی کشور معرفی می شود یا چهره های قدیمی و تکراری راهی پاستور می شوند؟ تحقق این پرسش شاید در گروی سه موضوع مهم باشد: نخست اینکه شورای نگهبان با چه سازوکاری به بررسی صلاحیت کاندیداهای انتخاباتی خواهد پرداخت. دوم اینکه آیا سیاستمداران سنتی و عمدتا مغلوب در ادوار مختلف انتخابات راه را برای ورود چهره‌های جدید باز می‌کنند، و در نهایت نگاه مردم به شعارهای انتخاباتی و پوپولیستی و دوری از رفتارهای هیجانی در قبال وعده‌های عوام فریبانه، تغییر خواهد کرد؟
محمد ناظمی اردکانی، فعال سیاسی اصولگرا در خصوص احتمال قدرت گرفتن پوپولیست ها در ۱۴۰۰ هشدار می‌دهد، اما بر این باور است که حنای این دست از سیاسیون دیگر در میان مردم رنگی نخواهد داشت. او البته معتقد است؛ شاید در یک فضای ملتهب انتخاباتی، دوباره پوپولیست‌ها به قدرت برسند.
این عضو جبهه پیروان خط امام و رهبری در خصوص احتمال روی کار آمدن یک دولت جدید نیز می‌گوید؛ زمانی می‌توان به استقرار یک دولت جوان انقلابی امیدوار بود که برخی از پیران عالم سیاست دیگر سودای ورود به عرصه رقابت انتخاباتی را نداشته باشند و راه را برای حضور افراد کارآمد و کمتر شناخته شده، باز بگذارند.
آنچه در ادامه می‌خوانید، گفتگوی خبرآنلاین با محمد ناظمی اردکانی سیاستمدار اصولگرا است؛
آقای ناظمی اردکانی! به نظر شما فرمول رأی آوری کاندیداهای انتخابات ریاست جمهوری ۱۴۰۰ مبتنی بر کدام روش، مسائل و شیوه‌های انتخاباتی خواهد بود؟
در انتخابات ریاست جمهوری ۱۴۰۰ کاندیدایی قادر به جلب آرا است که دارای گفتمانی مبتنی بر تجمیع مطالبات اجتماعی باشد. امروز جامعه به شدت از تورم، گرانی، سختی معیشت، تبعیض، نابرابری، فساد، رشوه و… رنج می‌برد.
ریشه نقدینگی در کشور بی سابقه و غیرقابل کنترل شده است؛ انگار نظارتی بر سیستم بانکی کشور اعمال نمی‌شود. نظام مالیاتی معیوب است و فرار مالیاتی در سطح بالایی رقم می‌خورد. فضای کسب و کار مانع بزرگ اشتغال زایی و ورود کارآفرینان به عرصه تولید است. بی اعتمادی زیاد شده، ناهنجاری‌های اجتماعی و فرهنگی نیز به این موضوع افزوده شده است.
کاندیدایی که قصد حضور در عرصه انتخابات را دارد باید برای برون رفت از مشکلات موجود، برنامه عملیاتی ارائه کند. علاوه بر این شخص داوطلب باید همراه با خود یک تیم متعهد، کارآمد و منسجم داشته باشد. نکته مهم درباره نامزدهای انتخاباتی این است که ایشان باشد سوابق اجرایی روشن و بدون ابهام داشته باشند تا در نهایت قابلیت جذب حداکثری آرای مردمی را داشته باشند.
* آیا این احتمال وجود دارد که مردم جذب کاندیداهایی شوند که به نوعی نسخه به روز شده رؤسای جمهور ادوار گذشته انتخابات هستند؟
از گفتمانی که رؤسای جمهور در ادوار گذشته داشتند، در موضوع «تجربه و عمل» نتیجه لازم گرفته نشد و از طرفی این گفتمان‌ها تاریخ مصرف خود را از دست داده‌اند. برای مثال دولت سازندگی گفتمان «توسعه» را مطرح کرد، اما با اجرای این گفتمان شاهد عدم توازن در کشور در عرصه‌های مختلف شدیم، و حتی ذیل این موضوعاتی همچون؛ «آزادی و عدالت» خدشه‌دار شد. دولت اصلاحات نیز گفتمان «توسعه سیاسی و آزادی» را در دستورکار قرار داد که با اجرای این گفتمان؛ «عدالت و توسعه» به محاق رفت.
دولت نهم و دهم گفتمان «عدالت» را پیگیری کرد که متاسفانه با حاشیه‌هایی که به ویژه در سالهای آخر دولت ایجاد شد، موضوع عدالت را زیر سوال برد. به نظر می‌رسد ضعف مدیریت و نداشتن برنامه راهبردی و التزام به اجرای آن باعث شد گفتمان‌های مطرح شده توفیق چندانی حاصل نکنند. به همین دلیل مردم در سال ۱۴۰۰ افق و گفتمانی جدید را جستجو می‌کنند که نظیر آن در بیانیه گام دوم در برخی فرازها آمده بود.
* فکر می‌کنید شعارهای پوپولیستی هنوز در ایام انتخابات کارکرد و خریدار داشته باشد؟
به هر میزان فضای رقابت انتخاباتی عمق پیدا کند و حول محور برنامه و همچنین تیم کارآمد کاندیداها شکل بگیرد، شعارهای پوپولیستی و بی پایه رنگ می‌بازد. البته مردم نیز در چند دوره اخیر انتخابات ریاست جمهوری نسبت به این رفتارها آگاهی پیدا کرده‌اند. باید توجه داشت که اگر فضای انتخابات مدیریت نشود و التهاب وجود داشته باشد، این احتمال وجود دارد که در چنین فضایی شعارهای توخالی و پر زرق و برق دوباره بخشی از رأی دهندگان را به خود مشغول کند.
* فکر می کنید ارائه شعارهای عوام فریبانه جهت اخذ رأی از مردم، محدود به یک جریان سیاسی خاص می‌شود؟
خوشبختانه این رفتارها در بین چهره‌های اصیل و انقلابی دو جریان سیاسی کشور کمتر وجود دارد، زیرا این دست از سیاسیون در ذات خود به دنبال فریب دادن مردم نیستند. این افراد برای هدفی والا که همان انجام وظیفه و همچنین اصلاح امور است وارد عرصه رقابت می‌شوند. به جرأت می‌توان گفت کسانی که به شعارهای پوپولیستی تکیه می‌کنند، نه اصلاح طلب واقعی هستند و نه اصولگرای اصیل.
* فکر می‌کنید از چه طریقی می‌توان جلوی ریزش مشارکت مردمی در انتخابات ریاست جمهوری سال آینده را گرفت؟
برای جذب مشارکت حداکثری مردم در انتخابات ۱۴۰۰ و همچنین جلوگیری از تکرار سطح پایین مشارکت در انتخابات اسفندماه گذشته، باید نوعی از بازسازی در امر اعتماد مردم به قوای سه گانه شکل بگیرد. البته در بین قوا، قوه قضائیه کمتر به حاشیه رفته و با انجام اصل ماموریت و وظیفه ذاتی خود، توانسته تاثیر زیادی در جلب رضایت و اعتماد مردم را داشته باشد.
امید است مجلس یازدهم نیز با اجابت مطالبات مردمی و بروز کارآمدی خود در مسیر ارائه راه حل برای برون رفت از مشکلات اجتماعی، در امر بازسازی اعتماد مردم به قوای سه گانه گام محکمی را بردارد. دولت نیز می‌تواند با عمل به وعده‌های خود و همچنین استفاده از ظرفیت‌های کم نظیر انسانی و معنوی جوانان، راه را برای اعتماد مجدد مردم به برخی مسئولان را باز کند.
اگر اعتماد مردم به قوای سه گانه بازسازی شود، به تبع آن حضور ایشان در پای صندوق‌های رأی نیز پرشور می‌شود، زیرا مردم حضور در صحنه انتخابات را یک تکلیف می‌دانند که با آینده آنها نیز در ارتباط است. بنده معتقدم حضور و مشارکت سیاسی مردم باید به نحوی مدیریت شود که چهره‌های جدید با روحیه مردم گرایی و ارائه برنامه‌های راهبری برای ایجاد تحول، فرصت ظهور و بروز پیدا کنند.
من امیدوار هستم چهره‌هایی که در دوره‌های گذشته کاندیدای انتخاباتی بودند، در سال ۱۴۰۰ برای ثبت نام مراجعه نکنند تا مردم این احساس را پیدا کنند که قرار در دولت آینده یک سلسله تغییرات ایجاد شود که در ذیل آن با اصلاح ضعف‌های دولت‌های گذشته، اداره صحیح کشور، حفظ ارزش‌های انقلابی، عمل و رفتار جهادی با رویکرد علمی؛ پیشرفت و جهش در کشور ایجاد شود.