«رطب خورده منع رطب کی کند؟» حتما شما هم بارها این ضرب‌المثل را شنیده‌اید: «رطب خورده منع رطب کی کند؟» بله درست است با شنیدن این ضرب‌المثل این مفهوم به ذهن می‌رسد که اگر کسی، دیگران را از کاری که خودش انجام می‌دهد، منع کند، نمی‌توان انتظار داشت، آنها به حرف او عمل کنند. این […]
حتما شما هم بارها این ضرب‌المثل را شنیده‌اید: «رطب خورده منع رطب کی کند؟»
بله درست است با شنیدن این ضرب‌المثل این مفهوم به ذهن می‌رسد که اگر کسی، دیگران را از کاری که خودش انجام می‌دهد، منع کند،
نمی‌توان انتظار داشت، آنها به حرف او عمل کنند. این نکته را بهتر است والدین در تربیت فرزندانشان مدنظر داشته‌باشند.
باید بدانیم کودکان به سرعت و به دقت رفتارهای والدین را در ذهن ثبت می‌کنند و در موارد مشابه تجربه‌های دیداریشان را بکار می‌گیرند.
یکی از مواردی که والدین باید به کودکان خود آموزش دهند، نحوه حضور و استفاده از فضای مجازی است.
پس بهتر است شما به عنوان والدین در رفتار خود نسبت به استفاده از گوشی همراه و حضور در فضای مجازی به دقت عمل کنید
و به فرزندانتان هم آموزش‌های لازم را بدهید تا از سنین پایین این رفتارهای درست به صورت عادت در آنها نهادینه شود.
در ادامه به بیان بعضی از این نکات می‌پردازیم:
برخی از ما عادت کرده‌ایم در هر جایی و در هر موقعیتی به اینترنت وصل باشیم.
این عادت باعث می‌شود که همیشه و بصورت ناخودآگاه در فضای مجازی سیر‌کنیم.
این کار ما را از زندگی در دنیای واقعی باز می‌دارد. هر کس باید نیاز خود را تعیین کند و براساس آن،
زمان مشخصی را صرف فضای مجازی کند. با توجه به جذابیت‌های زیاد فضای مجازی برای کودکان،
امکان انجام این عمل از سوی آنها بسیار محتمل‌تر است و باعث می‌شود ساعت‌های بیشتری را در شبانه‌روز آنلاین باشند
و در فضاهای مجازی بدون هدف خاصی پرسه بزنند.
بهتر است به فرزند خود بیاموزیم برای حضور در فضای مجازی زمان مشخص و هدف مشخصی داشته‌باشد.
لازم نیست به همه پیام‌ها و مطالبی که به اشتراک گذاشته می‌شود، توجه‌کنید.
اگر بخواهید همه پیام‌ها را بخوانید، زمان بسیار زیادی از شما گرفته می‌شود.
این نکته مهم را باید حتما به فرزندان خود بیاموزیم چون علاوه بر اینکه ممکن است طعمه افراد سودجو شوند، باعث می‌شود
در صورت تداوم این عمل، بی‌هدف و از روی تکرار در فضای مجازی حضور داشته‌باشند
و نتوانند از قابلیت‌های مثبت فضای مجازی استفاده کنند. باید این نکته را به آنها گوشزد کنیم
که با مطالعه تمام مطالب یک سایت، که عموم آنها تاثیر مثبتی بر داده‌های ما نمی‌گذارند، فقط وقت خود را هدر می‌دهیم.
چه بسیار بی‌توجهی‌هایی که نسبت به خانواده صورت گرفته‌است
و فقط برای این بوده که سرمان در گوشی‌هایمان است. باید ساعات مشخصی از روز را صرف خانواده کنیم.
گوشی تلفن همراه را کنار بگذاریم و با اعضای خانواده صحبت کنیم.
امروزه زمان زیادی از وقتمان را صرف گفتگو با افراد مجازی می‌کنیم که اغلب باعث غفلت از ارتباط مؤثر با افراد حقیقی زندگیمان می‌شود.
باید در خانه توافقی بر سر این موضوع با همه اعضای خانواده وجود داشته باشد.
به طوری که همه افراد در طول شبانه روز زمانی را به حضور در کنار هم اختصاص دهند
و در این مدت در فضای مجازی حضور نداشته باشند.
شاید این بهترین راه باشد! همه اطلاعات ما در فضای مجازی وارد شده است.
اما این تصور که برای برطرف‌کردن نیازهایمان حتما باید به اینترنت وصل شویم، غلط است.
رسانه‌های متعددی در اطراف ما است و هر کدام از آنها کارکرد خاص خود را دارد.
باید با شناخت از کارکرد هرکدام از این رسانه‌ها، به آنها مراجعه کنیم.
مثلا بیایید از همین امروز تصمیم بگیریم بخشی از زمانی را که صرف پرسه‌زنی در فضای مجازی می‌کنیم،
تشویق فرزندانمان به مطالعه و همراهی ما با او در این کار می‌تواند به کودک بیاموزد که استفاده از هر رسانه‌ای می‌تواند لذت‌بخش باشد.
دربان مراقب است هر کسی از دروازه شهر عبور نکند. در واقع، کار دربان گزینشگری است.
نقش اصلی ما در فضای مجازی نیز همین است. اصلا ویژگی فضای مجازی این است که انسان در آن گزینشگر و انتخابگر است.
برخی از ما در برابر فضای مجازی کاملاً منفعل هستیم. رژیم مصرف، این مسئله را می‌طلبد که فرد دست به انتخاب بزند
و چیزهایی را انتخاب کند و طبعاً برخی چیزهای دیگر را واپس زند.
می‌توانیم با همراهی فرزندان در فضای مجازی و کمک به او در انتخاب مطالب مفید و پس‌زدن بعضی از مطالب، نقش گزینشگر بودن در فضای مجازی را به او بیاموزیم
پریسا حبیبی پور دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت رسانه