“شهر روی باغ هی شهریار قد علم میکند” هر بار که پای صحبت و خاطرات اهالی قدیمی شهر می نشینیم از روز هایی می شنویم که به جای خیابان ها و معابری که با ستون های بتونی و سیمان و سنگ زینت یافته اند ، باغ های شهریار و بوستان هایی سرشار از درختان آلو […]
هر بار که پای صحبت و خاطرات اهالی قدیمی شهر می نشینیم از روز هایی می شنویم
که به جای خیابان ها و معابری که با ستون های بتونی و سیمان و سنگ زینت یافته اند ،
باغ های شهریار و بوستان هایی سرشار از درختان آلو و سیب و گیلاس و… جلوه گر شهر بوده اند.اما لازم نیست این قدر ها هم به عقب بازگردیم! با نگاهی دقیق تر به آنچه پیرامون مان میگذرد
شاهد کاهش چشمگیر باغات و یا به عبارتی آب رفتن باغ ها هستیم و آنچه از نام و خاطر باغ ها برای ما باقی مانده است
مکانی است با چندین درخت همیشه سبز، همچون سرو و چنار، که نامش را “باغ رستوران” نهاده اند.
اغراق نیست اگر بگوییم با موج فزاینده ی توسعه ی شهری و آپارتمان نشینی ؛ هر روزه شاهد آنیم
که ساختمان های بلند یکی پس از دیگری سر به آسمان میکشند، خیابان ها عریض تر شده و مراکز تجاری گاه و بی گاه در هر گوشه ی شهر نمایان می شوند ،
و ما غافل از اینکه شهر روی باغ های شهریار قد علم میکند و با تغییر چهره ی شهر، همواره نفسِ شهر را به شمار می اندازیم ،
چرا که قطع درختان و تخریب باغات نقش به سزایی در فرسایش خاک و آلودگی هوا که
در اغلب روز های سال و ماه با آن دست و پنجه گرم می کنیم، دارد.
و آنچه وهم انگیز است شاخ و برگ های بی رمق درختانی است که
سودای تخریب و خشک کردن آنها همواره طنین انداز است.
در میان سیل عظیمی از راهکار ها و پیشنهادات و قوانین وضع شده شاید موثرترین راه برای حفظ و صیانت از این سرمایه ی گران بهای الهی ،
علاوه بر اجرا، نظارت و کنترل قوانین به نحو احسن، ارزش دهی به باغ ها و مالکان،
ایجاد درآمدزایی بیشتر و کارآفرینی در حوزه ی کشاورزی و باغداری است
تا دست کم تخریب باغ ها به قصد سود آوری بیشتر ، رخ ندهد.اما نکته ی حائز اهمیت آن است که این مهم بدون لزوم توجه ، همت و همدلی مسولان ذیربط و مالکان باغ ها هرگز محقق نخواهد شد.و همچنین میتوان گفت: با وجود آنکه بیشترین بار زیست محیطی بر زمین به واسطه ی گسترش شهر نشینی و افزایش میزان تولید و مصرف،
وارد میشود اما با همبستگی شهروندان، افزایش آگاهی، اهتمام برای تغییر و مسئولیت پذیری ، نیل به دنیایی انسانی تر و شهری آرمانی تر فراهم خواهد شد.
الهه اسماعیلیآذر ۹۶