خرداد ماه سال ۸۴ بود محمد جعفر ثمری امام جمعه شهریار ( اولین امام جمعه شهریار ) و پدر شهید محمد حسین ثمری دار فانی را وداع گفت و از همان روزها فقدان یک پدر معنوی که دردهای شهریار را رسیدگی کند آرام آرام نمایان شد. محمد جعفر ثمری، امام جمعه ای که مقبول بود […]
با وجود تمام انتقاداتی که به شیخ فقید وارد بود اما سبقه انقلابی ، ریشه هایی که در خاک همین شهر رشد کرده و قد کشیده بودند، هزینه برای نظام و انقلاب و تقدیم یک شهید و یک آزاده، وصلت با خانواده روحانی اصیل و کاریزمای ذاتی وی موجب گشته بود به عنوان امام جمعه شهریار و پدر معنوی در سطح شهرستانی با تمام وسعت آن سالهایش ( از رباط کریم تا قدس و ملارد و بهارستان) پذیرفته شود و با همان مقبولیت عام و جایگاه معنوی خویش بسیاری از بحران های شهر را رفع و رجوع کند.
همین که مردم میدانستند ریشه هایش در همین خاک تنیده اند و قلبش برای این شهر میتپد شاید مهمترین اصل در پذیرفتن وی به عنوان پدر معنوی بی چون چرای این شهر بود.
اما بعد رفتنش و با حضور شیخ علی خاتمی در شهریار شاید بحران فقدان چنین مقبولیت عام زیر خاکستر ماند و شیخ علی خاتمی با درایت و مناعت طبع خود وفاقی نسبی بین گروه های سیاسی شهر ایجاد و با اخلاق حسنه و دوری از حواشی خصوصا دوری از مادیات و تجملات دنیوی تا حد بسیاری توانست در بحران های شهرستان به عنوان پدر معنوی شهر عملکرد مطلوبی داشته باشد.
از طرفی تقارن امامت جمعه وی با مدیریت فرمانداران بومی ( عرفان منش و ربیع زاده) همراه شد که تاثیر مهمی در کاهش تنش ها داشت.
خاتمی بعد از شهریار به حکم رهبری به عنوان نماینده ولی فقیه در استان زنجان و امام جمعه زنجان منصوب شد که همین امر نشان از توانمندی وی در سطح شهرستانی و مقبولیت در سطح نهاد های تصمیم گیرنده داشت.
اما رفتن خاتمی از شهریار اگرچه برای زنجان شاید خوش یمن بود اما شهریار را با بحران بی سابقه وجود یک پدر معنوی مقبول و مشروع از نظر مردم مواجه کرد.
شیخ موسی سالمی که بهمن ماه سال ۹۰ جایگزین خاتمی شد علاوه بر آنکه در نظر شهروندان ناسیونالیست پسند شهریار از این حیث مقبولیتی نداشت، با توجه به مشاهدات و شایعاتی مبنی بر استفاده از خودروی شخصی پرادو( خودروی لوکسی که کمتر شهروندی توان خرید آنرا دارد) درخواست تجملات فراتر از وضعیت عمومی جامعه در منزل سازمانی که در اختیارش قرار گرفته بود، (بنا بر اظهارات اعضای شورای شهر در آن دوره مبالغ ۵۰ یا ۹۰ میلیون بابت تجهیز خانه سازمانی در اختیار وی توسط شورا مصوب شده بود که در سال ۹۰ این مبلغ کفاف خرید ۳۰۰۰ متر مربع از مرغوبترین باغات شهریار را میداد) با بحران عدم مشروعیت بیشتری از سوی شهروندان مواجه شد به نحوی که طی مراحلی جمعی از دلسوزان، بسیجیان و بزرگان شهر با جمع اوری امضا و تهییه طومار و مراجعه به بیت رهبری و شورای سیاستگذاری ائمه جمعه خواستار جابجائی وی شده بودند که اما این تلاشها هرگز ره به جایی نبرد.
در دولت روحانی اما وضعیت بد تر هم شد و تنشهای متعدد سالمی با دکتر ناجی فرماندار و نماینده عالی دولت در شهریار بر این عدم مشروعیت ها دامن زد به نحوی که در مراتبی ناجی جلسات وی را به دلیل استنباط توهین به دولت و در نتیجه به حاکمیت ترک کرده و رسمی ندانسته بود.
همچنین در قائله معاون سایسی فرمانداری شهریار اظهارات تند و یک طرفه سالمی و تحریک گروه های حزب الله به تجمع و اعتراض موجب بروز تنشهایی فراوان در سطح شهریار شد.
تا انجا که استاندار تهران ابوطالب فرنیاپور را ارتقا و از سمت معاونت در فرمانداری شهریار به سمت معاون فرمانداری تهران و سپس بخشدار مرکزی تهران گمارد.
از دیگر اشتباهات سالمی این خطیب توانمند که در خطابه و صنعت سخن کمتر کسی یارای مقابله با اورا دارد و در سخن وری استادی تمام معنی است گماشتن برخی افراد معلوم الحال در اطراف خود بود که بر این بحران ها دامن زد.
تمام این موارد و بسیاری مسائل خرد و کلان دیگر سبب شد بحران فقدان یک پدر معنوی تمام عیار در این شهرستان شکل گرفته به نحوی که اثرات این بحران را در اعتراضات نامزدها به نتایج سه دوره انتخابات شوراها، بکار گیری روسای ادارات غیر بومی و ناتوان، دستگیری های سریالی، تخریب اموال شهروندان و…. قابل مشاهده بود.
شاید اگر مرحوم محمد جعفر ثمری در سالهای دهه ۹۰ همچنان امام جمعه شهریار بود بسیاری از اتفاقات عجیب دهه ۹۰ در این شهرستان رخ نمی داد.
امید است شورای سیاست گذاری ائمه جمعه اینبار در استانه دهه اول قرن جاری با دقت و وسواس بیشتر نسبت به انتخاب امام جمعه شهریار اهتمام ورزد چرا که شهریار شهر بی دفاع ما در سالهای اخیر آماج بی رحمانه ترین اتفاقات بوده است.
از زلزله و سرمازدگی و سایر اتفاقات طبیعی گرفته تا حوادث تلخ آبان ۹۸، دستگیری های متعدد، تخریب اموال مردم به استناد قانون تغییر کاربری، تضییع بیت المال، ضعف مدیریت و….که کاسه صبر شهروندان این خطه غرب استان تهران را لبریز کرده است و بیش از این توان تحمل بحران را ندارند.
باشد با انتخاب خوب شورای سیاست گذاری ائمه جمعه این شهر بعد از نزدیک به ۱۵ سال از برکت وجود یک پدر معنوی مقبول و مشروع در نظر شهروندان بهرهمند باشد.