شعار زدگی، لاف زنی و وعده های بی پشتوانه در تبلیغات، موضوعی است که در بیشتر دوره های انتخاباتی نمود می یابد. در تبلیغات انتخاباتی درشهریار برخی کاندیداهای شورای شهر و روستا نیز که هم اکنون در کشور در جریان است این امر به وضوح دیده می شود. وعده‌های بسیار داغی که این روزها برخی […]
شعار زدگی، لاف زنی و وعده های بی پشتوانه در تبلیغات، موضوعی است که در بیشتر دوره های انتخاباتی نمود می یابد. در تبلیغات انتخاباتی درشهریار برخی کاندیداهای شورای شهر و روستا نیز که هم اکنون در کشور در جریان است این امر به وضوح دیده می شود.
وعده‌های بسیار داغی که این روزها برخی از نامزدهای ششمین دوره انتخابات شوراهای شهر و روستا در شهر ما دارند به مردم میدهند
در راستای همان وعده‌های داغ بدون پشتوانه اجرایی است
و تداعی‌کننده آن گفته معروف است که می‌گوید هدف وسیله را توجیه می‌کند.
اما اگر این فلسفه در همه جای دنیا دستمایه سیاستمداران و بازیگران عرصه سیاست باشد،
در جامعه ما که مدعی هستیم براساس ارزش‌های اسلامی اداره می‌شود
نباید جایی در مشرب و مکتب کسانی که قصد رسیدن به منصب و مقامی را دارند، داشته باشد.
شوراهای اسلامی شهر و روستا شوراهایی هستند که در شهرها و روستاها ایران به‌طور جداگانه با رأی مردم همان حوزه انتخاب میشوند.
شورای هر استان از نمایندگان منتخب شوراهای شهرستان‌های تابعه هر استان تشکیل می‌شود.
بر لزوم وجود شوراهای مختلف در قانون اساسی تصریح شده‌است، اما تدوین سازوکار اجرایی آن تا دولت اول خاتمی به تعویق افتاد.
اولین دورهٔ انتخابات سراسری شوراهای اسلامی کشور در ۷ اسفند سال ۱۳۷۷ با استقبال زیاد مردم در بیش از ۴۰۰۰۰ حوزه انتخاباتی برگزار گردید و نهایتاً حدود ۲۰۰ هزار نفر از منتخبین مردم جهت اداره امور شهرها و روستاهای کشور به عنوان عضو شورای اسلامی شهر یا روستا برگزیده شدند.
شوراها یکی از ارکان نظام و پارلمان محلی هستند که وظیفه مهم آنها پیگیری مسائل مهم شهری، انتخاب شهردار و نظارت بر اجرای امور است.
اعضای شورای شهر را با توجه به وظایف مندرج در قانون شوراها، اگر جمعی از متخصصان شهرسازی، معماری، فرهنگی، جغرافیایی، جامعه شناختی و حقوقی تشکیل دهند بهتر می‌توان مسائل و مشکلات شهری را حل کرد.
آنچه به طور معمول در فضای تبلیغات انتخاباتی نمود می یابد، غلبه شعارزدگی است.
سردادن شعارهایی تبلیغاتی برای کسب رای بیشتر، که نه با وضعیت و شرایط موجود جامعه همخوانی دارد و نه می تواند چشم انداز درستی از وضعیت و شرایط مطلوب را برای مردم ترسیم کند.
این عنوان شاید خنده‌دار باشد که چگونه یک فرد حاضر است برای رقیبش تبلیغات کند؟
اما این از مهم‌ترین روش‌های ضد‌تبلیغات در دنیای مدرن است
که در آن ستاد نامزد الف به صورت رایگان برای نامزد ب تبلیغات می‌کند،
اما جلوه‌ی بیرونی آن به‌گونه‌ای است که هیچ‌کس و حتا ستاد نامزد ب تصور نخواهد کرد
که این تبلیغات ضد‌تبلیغاتی است که از سوی حریف تدارک دیده شده است،
اما این تبلیغات دامنه‌ی وسیعی دارد که شامل تبلیغات بد، یعنی سخنان زاویه‌دار، تصاویر خنده‌آور، حرف‌های تفرقه‌آمیز، فیلم‌های تحریک‌آمیز، رفتارهای زشت و… خواهد بود
که در لابلای مواد تبلیغاتی آن نامزد برجسته شده و ذهنیت مردم را تخریب خواهد کرد.
حمایت‌های افراد مشکوک و عناصر بدنام، جنایت‌کاران و ناقضان حقوق بشر و تحرکات بزرگ رسانه‌ای و تبلیغاتی نیز می‌توانند از جمله برنامه‌های تبلیغاتی طراحی شده برای بدنام کردن رقیب باشند.
گاهی تبلیغات موثر به جای کذب و دروغ، بر جهت‌دهی هدفمند اخبار و حوادث وابسته‌اند
به این معنا که با استفاده از تأکید و دیگر ابزارهای کمکی بیان منظور، می‌توان بدون تکذیب حقیقت، آن را به نفع خود شکل داده
و تأثیر مورد نظر را بر ذهن مخاطب گذاشت.
بدیهی است که در این شیوه نیازی به جانبداری مستقیم از موضوعی خاص و یا دور شدن بیش از حد از واقعیت نیست.
جهت‌دار کردن اخبار می‌تواند بر اساس موارد زیر انجام گیرد:
_ لحن بیان خبر (پرحرارت یا از سر بی‌اعتنایی)
_ القا حس اعتبار، اطمینان یا تجاهل عالمانه در مخاطب
_ نوع تصاویر و نحوه استفاده از آن ها
گزاره‌هایی مانند: “در صورتی که روند دولت فعلی ادامه پیدا کند، تحریم ها علیه ایران شدت خواهد یافت”
و یا “اگر شهردار به سرعت دست به کار نشود، همچنان شاهد حوادثی از این دست خواهیم بود”
فراتر از این، ارباب رسانه با ترویج نوعی بینش جبری، پدیده‌های بدفرجام را به عنوان راه حلی مطلوب و اجتناب‌ناپذیر در ذهن مخاطبان خود نهادینه میکنند.
بهتر است به جای یک آدم خوب اما غیرمتخصص در میان آدم‌های متخصص بهترین‌ها را انتخاب کنیم
چرا که اثرات بسیاری از تصمیمات شوراها برای همیشه در شهرها باقی خواهند ماند
و نسل‌های بعد از ما هم باید تاوان تصمیم‌گیری همین افراد غیرمتخصص را بدهند.
نکته مهم دیگر داشتن برنامه نامزدهای انتخاباتی است
که این افراد برنامه‌های مدون خود را به مردم ارائه دهند
و این امر مستلزم این است که آنها هم ظرفیت شهر و هم زیر ساخت‌ها و کمبودهای شهری را بشناسند
تا بتوانند با یک کار کارشناسی شده اهداف شهری را دنبال کنند.
لذا تحقق این امر به نوع انتخاب ما در روز ۲۸ خرداد بستگی دارد که باید با دقت بیشتری مورد توجه قرار گیرد
و بدانیم که انتخاب چهره‌هایی متخصص، متعهد، پاکدست، دلسوز و با سابقه فعالیت در حوزه مدیریت شهری، به تحقق شهری آباد و شهروندی شاد منجر خواهد شد.
طبق مشاهدات میدانی خبرنگار شهریار نگار،بیشتر کاندیداها در شهریار
شعار خود را برپایه آباد کردن شهر گذاشته اند .
برخی از این شعارها عباتند از :
همچنین برخی از کاندیداها وعده ی تکمیل پروژه های میدان جهاد و میدان بسیج را داده اند.
کاندیداهای خانم اکثرا وعده ی ساخت پارک بانوان برای زنان شهریار را با توجه به نبود آنچنانی زیر ساخت تفریحی در شهریار را میدهند .
علاوه بر این وعده ی دیگری که داده شده حل کردن مشکل ترافیک در شهریار و ساخت پارکینگ عمومی برای مردم بود.
بیشتر داوطلبان روی بحث کشاورزی مانور میدهند و از دیوار کشی باغات میگویند و اظهار میکنند که برای تامین امنیت کشاورزان دیوار کشی باغات الزامی است .
حال باید ببینیم که چند درصد این وعده ها عملی میشوند و چند درصد در حد همان وعده باقی میمانند ؟و ایا کاندیداهای شهریار از همان ابزار معروف هدف وسیله را توجیه میکنند استفاده میکنند یا خیر ؟
نویسنده : نرگس امیرنژاد