شهریار با حدود ۷ هزار معلول به لحاظ کالبدی و شهری نیازمند توجه به زیرساخت‌های مورد نیاز به ویژه در زمینه مبلمان شهری و ادارات است، امری که تاکنون محقق نشده و توجه بیشتر مسئولان شهرستان را می‌طلبد. مناسب سازی چیست؟ مناسب سازی اصلاح محیط و تدارک وسایل حمل و نقل است به طوری که […]
مناسب سازی چیست؟
مناسب سازی اصلاح محیط و تدارک وسایل حمل و نقل است به طوری که افراد معلول و افرادی که به هر دلیل از جمله شکستگی موقت یک عضو ، کهولت سن ، بارداری و… دارای محدودیتن هستند قادر باشند آزادنه و بدون خطر در محیط پیرامون خود اعم از اماکن عمومی، معابر، محیط شهری و بین شهری و ساختمانهای عمومی حرکت کنند و از تسهیلات محیطی، اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی با حفظ استقلال فردی لازم بهره‌مند شوند.
تمام ما در بخشی از دوران زندگی خود با معلولیت و یا محدودیت مواجه خواهیم بود.دوران کهنسالی مهم ترین نمونه بارز از این ناتوانی و محدودیت هاست.همچنین آسیبهای موقت و دائم ناشی از جرح و تصادف ،دوران بارداری و شیر دهی بانوان و …نمونه های دیگری از این محدودیت ها میباشند.
فرض کنید مادری که کالسکه کودک را حمل میکند به نهر آب بدون پل برخورد کند.آیا بدون دردسر و مشقت میتواند از این نهر آب عبور کند؟یا همین مادر را در مواجهه با لبه پیاده رو که اختلاف ارتفاع زیادی با خیابان دارد تصور کنید.ناگفته پیداست یک نابینا وضع به مراتب بدتری در مواجهه با این ناهنجاریهای شهری دارد.
یک بانوی باردار یا یک بیمار آسم را در نظر بگیرید که باید به طبقه ششم یک ساختمان اداری که آسانسور آن خراب است و یا آسانسور ندارد مراجعه نماید.
یک معلول را تصور کنید که قصد دارد با ویلچر خود به یک اداره دولتیو یا شرکت خصوص و یا حتی یک بانک مراجعه تا کاری انجام دهد و این مکانها رمپ ویژه ویلچر را ندارند…
حال این فرد معلول یا باردار یا دارای کهولت سن نیاز به سرویس بهداشتی پیدا میکند و….
میبینیم مناسب سازی فقط مختص معلولان نیست و تمام اشار جامعه به آن نیاز خواهند داشت.تمام ما روزی پیر میشویم ،والدینمان پیر میشوند ، فرزند دار میشویم و….
پس درواقع مناسب سازی نیاز تمام شهروندان از پیر و جوان و معلول و سالم است.
در این راستا و برای حمایت از این قشر خاص قوانین مختلفی وضع شده است که در همین زمینه قانون ۱۶ ماده‌ای حمایت از معلولان مواد مختلفی در زمینه مناسب سازی فضاهای شهری، اماکن عمومی، دسترسی به حمل و نقل مناسب برای عبور و مرور معلولان، تحصیلات رایگان تا مقطع آموزش عالی، معافیت یکی از اعضای خانواده آنها از خدمت نظام وظیفه، اختصاص سه درصد از سهمیه اشتغال دستگاه‌های دولتی به معلولان، ایجاد صندوق حمایت از اشتغال معلولان، حمایت از آنها در زمینه موارد درمانی، تأمین مسکن، مسائل رفاهی، فروش بلیط نیم‌بهای هواپیما، قطار و…را در برمی‌گیرد، که متأسفانه حرکت در مسیر عملیاتی شدن این موارد قابل توجه نمی‌باشد.
در واقع آنچه در کشور ما بیش از همه خودنمایی میکند، فراموش کردن اصل مهم استفاده از فناوری‌های جدید در سیاستگذاری برای معلولان است؛ از سوی دیگر، فقدان مدیریت علمی و تعدد مراکزی که برای مثال در قانون جامع حمایت از حقوق معلولان مورد خطاب قرار گرفته‌اند، از مهم‌ترین دلایلی است که مدیریت یکپارچه و هماهنگ را در ارائه خدمات طلب میکند.
معلولان در ایران، به رغم توسعه مناسبی که در امر شناسایی و ارائه برخی خدمات توانبخشی به‌وجود آمده است، لیکن هنوز در بسیاری از موارد برای حضوری ساده در جامعه از امکانات اولیه برخوردار نیستند و یا خانواده‌ها یا خود ایشان ترجیح می‌دهند که در منزل بمانند؛ در همین زمینه شهرستان شهریار نیز با حدود ۷هزار معلول که حدود چهل درصد آنها را معلولان جسمی -حرکتی تشکیل می‌دهند با مشکلات زیادی مواجهه هستند .
مهم‌ترین مشکلی که در این شهرستان در رابطه با معلولان قابل توجه می‌باشد، عدم توجه به زیرساخت‌های مورد نیاز و همچنین مناسب‌سازی ادارات و مبلمان شهری جهت بهره بردن معلولان، جانبازان و افرادی که با مشکلات حرکتی روبرو هستند می‌باشد که متأسفانه اقدام خاصی برای بهبود این مشکل صورت نگرفته است.
همیشه مشکلات بسیاری سر راه ما و فرزندانمان قرار دارد که در برخی موارد موجب شده که نتوانیم از خدمات شهری به خوبی استفاده کنیم و حتی برخی قوانین به نوعی است که حضور فرزند الزامی است اما زمان مراجعه حتی با ویلچر نیز به راحتی نمی‌توان این خدمات را دریافت کرد .
وی افزود: این موارد نه تنها در ادارت بلکه در دیگر نهادها و دستگاه‌ها نیز مشهود است؛ چراکه حتی برخی بانک‌ها و موسسات نیز هیچ توجهی به چنین مسائلی ندارند که ممکن است فردی توان کامل در رسیدن به محل ساختمانشان را نداشته باشد و یا روزی با این مشکل روبرو شود و تنها برای افراد سالم ساختمانهای خود را می‌سازند که لازم است مسئولان شهرستان و استان نظارت بیشتری در این باره داشته باشند.
مادر این معلول با اشاره به همراهی اداره بهزیستی شهریار تصریح کرد: بهزیستی شهریار خدمات خوبی را در اختیار افراد مرتبط قرار می‌دهد؛ چراکه به جز فرزند دخترم که معلول است و پسر دیگرم به همراه عروسم نیز مقداری با معلولیت روبرو هستند و پیگیری‌های خوبی از سوی بهزیستی انجام میشود؛ اما دیگر ادارات و نهادها و دستگاه‌های خدماتی و سطح شهر به شکلی نیستند که معلولان بتوانند به خوبی از آن بهره ببرند.
وی بیان کرد: در کنار همراهی مسئولان لازم است که فرهنگ‌سازی در ارتباط با نوع رفتار با معلولان انجام شود چراکه برخی افرادی که با معلولیت روبرو هستند، زمانی که برخورد مناسبی با آنها نمی‌شود در مسیری قرار می‌گیرند که ممکن است خود را از اجتماع دور کنند و این طرز برخورد تأثیر بیشتری در روحیه این افراد نسبت به معلولیتی که با آن روبرو هستند دارد.
چه از منظر اجتماعی و چه از منظر انسانی وظیفه خود می‌دانیم که ضرورت‌های اجتماعی تمام اقشار جامعه را به نحو مطلوب فراهم کنیم.
وی با تأکید بر اینکه لازم است انجمن‌ها و نهادها بیشتر به بحث‌های اجتماعی ورود پیدا کنند تصریح کرد: یکی از مواردی که میتواند در مسیر توسعه خدمات و کمک ادارات و نهادها کمک کند، حضور پرشور مردم است و این همراهی موجب میشود که قدم‌های موثری جهت تعدیل مشکلات و آسیبهای اجتماعی برداشته شود.
فرماندار شهریار ادامه داد: اگر چه شهرداری‌ها و دیگر دستگاه‌ها در سطح شهر اقداماتی را جهت بهبود شرایط بهره‌مند شدن عموم افراد جامعه به ویژه معلولان انجام داده‌اند، اما این را باید بدانیم که هنوز کارهای زیادی لازم است تا این اقدامات در سطح مطلوبی قرار بگیرد و نباید حتی یک لحظه از پیرامون خود به عنوان مسئول غافل شویم، چراکه این غفلت موجب میشود در آینده نزدیک هزینه بیشتری برای رفعش پرداخت کنیم.
ناجی با اشاره به جلسات متعدد شهرستان در راستای مناسب سازی سطح شهرستان گفت: باید مجموعه دستگاه‌های خدمات‌رسان و در رأس آنها شهرداری تلاش خود را افزایش دهند، تا معلولان بیش از گذشته بتوانند به فعالیت‌های اجتماعی خود مبادرت ورزند و این مناسب‌سازی میتواند روحیه مضاعفی را به این قشر از جامعه بدهد.