قلعه بالابان، هویت تاریخی که به ثبت ملی رسیده است

قلعه بالابان در سایه کم توجهی جهاد کشاورزی و صدای ضعیف میراث فرهنگی این خطه تاریخی و ملی در آستانه نابودی قرار دارد. حسین حق وردی تنها مسئولی که به این اقدام غیر قانونی ورود کرده است.رئیس محترم جهاد کشاورزی شهرستان شهریار، شما که به درستی و نص قانون حتی از ساخت یک آلونک ۱۰ […]

قلعه بالابان شهرستان شهریار

قلعه بالابان در سایه کم توجهی جهاد کشاورزی و صدای ضعیف میراث فرهنگی این خطه تاریخی و ملی در آستانه نابودی قرار دارد.


حسین حق وردی تنها مسئولی که به این اقدام غیر قانونی ورود کرده است.
رئیس محترم جهاد کشاورزی شهرستان شهریار، شما که به درستی و نص قانون حتی از ساخت یک آلونک ۱۰ متری در باغی دور افتاده در شهریار گذشت نکرده و از مراجع قضایی پیگیر تخریب، قلع و قمع هرگونه فعالیت عمرانی غیر مجاز در زمین های کشاورزی هستید

چرا اقدام موثری در خصوص این تخریب و تفکیک ۲۰۰ هکتاری انجام نداده اید یا اگر انجام شده مانند سایر تخریب ها رسانه ای نشده است؟


آیا تخریب ۲۰۰ هکتار اراصی ثبت ملی کمتر از آلونک کشاورزی ارزشمند است!

از میدان نماز که به سمت تهران می‌روید کمتر از یک کیلومتر، در جنوب شرقی انبار مرکزی وزارت نیرو و شرق محوطه شرکت دام و علوفه تلیسه نمونه و در شرق قره تپه محوطه باستانی بالابان شهریار با قدمتی ۷۰۰۰ ساله به ثبت ملی رسیده است.


در این محوطه تاریخی قلعه بالابان روستای بزرگی متعلق به اواخر دوران صفویه و اوایل دوران قاجار وجود دارد که دارای دو قلعه اربابی و رعیتی بوده است.


بسیاری از فضاهای مورد استفاده قلعه هنوز پا برجاست و در صورت ترمیم می‌تواند مورد بازدید شهروندان قرار گیرد.

قلعه بالالبان

این اثار در تاریخ ۲۵ اسفند ۱۳۷۹با شمارهٔ ثبت ۳۵۰۳ به‌ عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده‌است.


متاسفانه املاکی که به ثبت ملی رسیده و قانون هرگونه خرید و فروش و ساخت و ساز در آن را جرمی بزرگ محسوب میکند هم اکنون توسط تعاونی مسکن یکی از سازمان‌ها خریداری شده و برخی اقدامات عمرانی نیز در آن صورت گرفته است.
خوشبختانه اخیرا حسین حق وردی نماینده مردم شهریار نسبت به این تخلف آشکار اعلام موضع نموده و پیگیری لازم در خصوص اعاده وضع و سیر مراحل قانونی را در دست

اقدام دارد.
از نماینده محترم، فرماندار با تجربه و نهادهای اطلاعاتی درخواست داریم نسبت این

موضوع سکوت نکرده و اقدامی در خور معمول نمایند.