رئیس بخش زلزله مرکز تحقیقات راه، مسکن وشهرسازی گفت: بر اساس مطالعات انجام شده در سال ۱۳۸۴ بیشینه نرخ فرو نشست زمین در محدوده دشت تهران - شهریار حدود ۱۷ سانتیمتر بر سال بوده که برداشت‌های جدید این میزان را در سال‌های ۱۳۸۸ و ۱۳۹۰ به ترتیب حدود ۲۴ و ۳۶ سانتیمتر بر سال نشان […]
رئیس بخش زلزله مرکز تحقیقات راه، مسکن و شهرسازی گفت: پدیده فرونشست موجب از بین رفتن تخلخل در لایه های آبرفتی زمین و از دست دادن توان نگهداری آب در دشت ها می شود. علی بیت‌اللهی در مورد فرونشست‌های نقاط مختلف کشور، دلایل و اثرات آن افزود: بر اساس برخی از گزارش‌های فرونشست زمین در برخی از مناطق اطراف تهران به بیش از ۳۰ سانتی متر رسیده است. پدیده فرونشست موجب از بین رفتن تخلخل در لایه‌های آبرفتی زمین شده و آنها را نفوذناپذیر و ناتوان به جذب دوباره آب زیرزمینی می کند. در سطح زمین سیلاب‌ها و روان‌آب‌های گسترده رخ داده و دشت ها با از دست دادن توان نگهداری آب زیرزمینی از بین می‌روند. وی با بیان اینکه فرونشست زمین در ایران سابقه سی و چند ساله دارد، افزود: اولین دشتی که آثار فرونشست زمین در اثر افت سطح آب زیرزمینی در آن گزارش شده است، طبق اعلام سازمان زمین شناسی و اکتشافات معدنی کشور، دشت رفسنجان در سال ۱۳۴۶ است که به ازای هر۱۰ متر افت سطح آب زیرزمینی، حدود ۴۲ سانتیمتر فرونشست سطح زمین برای آن گزارش شـده است. در سال‌های اخیر فرونشست زمین همراه با افت سطح آب‌های زیرزمینی در اکثر آبخوان‌های کشور گزارش شده است.
رئیس بخش زلزله مرکز تحقیقات راه، مسکن وشهرسازی ادامه داد: بر اساس مجموعه بررسی‌های صورت پذیرفته توسط این سازمان تا سال ۱۳۸۷ دشت‌های رفسنجان، زرند، مشهد و قزوین به ترتیب با بیشینه نرخ فرونشست به میزان۳۰، ۲۵، ۲۵ و ۲۴ سانتیمتر بر سال دارای بیشترین نرخ فرونشست در پهنه دشت‌های مطالعاتی بوده‌اند. بیت‌اللهی افزود: بر اساس مطالعات انجام شده در سال ۱۳۸۴ بیشینه نرخ فرونشست زمین در محدوده دشت تهران - شهریار حدود ۱۷ سانتیمتر بر سال بوده که برداشت‌های جدید این میزان را در سال‌های ۱۳۸۸ و ۱۳۹۰ به ترتیب حدود ۲۴ و ۳۶ سانتیمتر بر سال نشان می‌دهد.
این مطلب بدون برچسب می باشد.