فرهنگ استفاده از بوق بوق ؟ بوق وسیله ای است که راننده یک خودرو برای اعلام هشدار به دیگر خودروها یا عابران پیاده از آن استفاده می‌کند. اگر یک خودروی در حال حرکت دچار نقص فنی شده، می تواند با بوق زدن به دیگران وضعیت خود را به سرعت اطلاع دهد مانع از بروز حادثه […]
فرهنگ استفاده از بوق
بوق وسیله ای است که راننده یک خودرو برای اعلام هشدار به دیگر خودروها یا عابران پیاده از آن استفاده می‌کند.
اگر یک خودروی در حال حرکت دچار نقص فنی شده، می تواند با بوق زدن به دیگران وضعیت خود را به سرعت اطلاع دهد مانع از بروز حادثه شود.
یا اگر هنگام رانندگی، یک خودرو به صورت غیرمنتظره و خطرناک نزدیک وسیله نقلیه شما شد، می توانید با بوق زدن به او هشدار دهید تا در مسیر خودش حرکت کند و به شما نزدیک نشود.
مثال خوب دیگر اینکه برخی از عابران هنگام عبور از خیابان متوجه خودروها نیستند و بوق‌زدن می‌تواند حضور و تردد خودروها را به آنها هشدار دهد.
اینها از جمله مواردی هستند که استفاده از بوق را برای راننده‌ها ملزم می‌سازند.
بوق‌زدن بجا و درست می‌تواند از بروز یک تصادف یا حادثه ناگوار جلوگیری کند.
یادمان باشد که بوق، یک وسیله هشداردهنده است نه یک وسیله خبر کننده یا اعتراضی!
یعنی مثلا وقتی که چراغ راهنمایی سبز شده، نباید به وسیله بوق راننده خودروی جلویی را از این اتفاق خبردار کنیم یکی از موارد اشتباه و فراگیر استفاده از بوق همین تک بوق‌های کوتاه پشت چراغ قرمز است.
بسیاری از رانندگان با مکان هایی که بوق زدن مقابل آنجا خلاف مقررات است آشنا هستند.
معمولا در این مکان‌ها تابلوی ویژه «بوق زدن ممنوع» نصب می‌شود تا راننده ها را نسبت به موقعیت جدید آشنا کند.
اگر به کتاب قانون راهنمایی و رانندگی کشورمان مراجعه کنیم در آن به موارد زیر اشاره شده.
که بوق زدن مقابل بیمارستان‌ها، آسایشگاه‌ها و برخی از مراکز شهری همچون سازمان های اداری ممنوع است.
همچنین بوق زدن ممتد و دسته‌جمعی خودروها خلاف قانون است .
پلیس راهنمایی و رانندگی در این شرایط می‌تواند متخلفان را با جریمه مواجه کند.
این نوع بوق زدن معمولا در کارناوال‌های عروسی مورداستفاده رانندگان قرار می‌گیرد .
هرچند که این قانون زیاد اجرا نمی‌شود.
بوق زدن هایی که باعث آزار مردم شود هم خلاف قانون است .
به نوعی اختلال در نظم عمومی به شمار می‌رود و پلیس می‌تواند در چنین شرایطی از ابزار قانونی بهره ببرد.
بوق زدن در برخی از ساعت‌های شبانه‌روز نیز به صورت قانونی یا عرفی یک عمل ناپسند محسوب می‌شود.
بسیاری از ما هنوز با زمان و روش صحیح استفاده از بوق به عنوان یک وسیله پرفایده آشنا نشده‌ایم.
به محض اینکه در ترافیک گیر می‌کنیم از بوق استفاده می‌کنیم.
به این تصور که صدای آن می‌تواند معجزه کند و راه را برایمان هموار سازد .
یا مثلا وقتی یک اتومبیل به دلیل مشکل فنی در خیابان متوقف شده دستمان را روی بوق می‌گذاریم تا آن ماشین با صدای بوق تعمیر شود.
هنگامی که از دست راننده‌های دیگر عصبانی هستیم به خودمان اجازه می‌دهیم تا اعتراضمان را به صورت بوق ممتد بیان کنیم .
البته وقتی خیلی خوشحال هستیم هم از بوق زدن‌های ممتد استفاده می‌کنیم .
توجه نداریم که همین نزدیکی‌ها ممکن است بیماری در بستر باشد و آرامش برایش حکم دارو را داشته باشد.
جالب اینجاست که بعضی‌ها بوق را معادل ناسزا می‌دانند.
برای همین اگر کسی برایشان بوق بزند تا هشداری بدهد خود را ملزم می‌دانند که با چند بوق جواب دندان‌شکنی به او بدهند.
بعضی‌ها هم هستند که وقتی یک راننده تازه کار یاراننده خانم را می‌بینند، با بوق ممتد از کنارش رد می‌شوند تا او را دستپاچه کنند.
یک وقت‌هایی هم حال نداریم از خودرو پیاده شویم و زنگ خانه‌ای را بزنیم، ۵، ۶ تا بوق می‌زنیم تا دیگران را خبردار کنیم.