مهندس درویش در همایش بحران آب دشت شهریار که به مناسبت روز تشکل ها و کنشگران مدنی با حضور نماینده شهریار و معاون سیاسی فرمانداری در فرهنگسرای الغدیر شهریار برگزار شد شهریار را یکی از بزرگترین قربانیان این بحران در ایران و جهان دانست. وی گفت مطابق گزارش سال ۲۰۱۰ سازمان زمین شناسی : میزان […]
مهندس درویش در همایش بحران آب دشت شهریار که به مناسبت روز تشکل ها و کنشگران مدنی با
حضور نماینده شهریار و معاون سیاسی فرمانداری در فرهنگسرای الغدیر شهریار برگزار شد
وی گفت مطابق گزارش سال ۲۰۱۰ سازمان زمین شناسی :
که تا آن سال بیشترین میزان فرونشست زمین در سطح کره خاکی بوده است .
هم اکنون میزان فرونشست دشت شهریار ۹۰ برابر بیش از سطح بحرانی فرونشست استانداردهای اتحادیه اروپا است
البته هم اکنون مقام اول دیگر در اختیار شهریار نیست و این رکورد هم اکنون در اختیار استان فارس بین جهرم و فسا
با میزان ۵۴ سانتی متر فرونشست سالیانه و همچنان در اختیار کشور ایران است. درویش گفت: وضعیت شهریار با دشت کبود آهنگ همدان متفاوت است چرا که آنجا حفر بیش اندازه چاه
و توسعه غیر منطقی صنایع آب بر مانند نیروگاه شهید مفتح عامل ویرانی دشت و بیکاری حدود ۵۰۰۰۰ هزار شهروند در آن دشت بوده است
اما در شهریار این فرونشست ها با وجودی که اراضی کشاورزی نه تنها توسعه نیافته که حتی با کاهش چشمگیر نیز مواجه بوده است
اما بحران در شهریار به مراتب جدی تر از کبود آهنگ است.
که به علت از بین رفتن منابع آب تنش‌های امنیتی فراوانی نیز رخ داده است. وضعیت شهریار همانند میان رودان یا بین النهرین در غرب کشور است که ۴ میلیون هکتار اراضی کشاورزی
به علت بلند پروازی های دولت ترکیه و در سایه بی توجهی دولت‌های ایران، سوریه و عراق در آن منطقه از حیز انتفاع خارج شده است. اما چه اتفاقی افتاده است… شهریار در پایاب حوزه آبخیز رودخانه کرج قرار گرفته است. همانطور که میان رودان در پایاب دجله
و فراط و دشت سیستان در پایاب رود هیرمند و نی‌ریز در پایاب رود سیوند و ورزنه هم در پایاب زاینده رود.. وقتی بدون توجه به نیاز های مردم در پایاب حوزه آبخیز به بهانه اشتغال و توسعه برداشت‌های جدید
در بالادست تعریف شود بی تردید شاهد مرگ دشت های حاصلخیز خواهیم بود. وی ادامه داد چندی پیش در گچساران ۳۵ هزار هکتار اراضی کشاورزی از طریق نصب موتور پمپ روی رودخانه زهره
در بالادست ایجاد شد که همین موجب مرگ اراضی کشاورزی در پایین دست رودخانه و در منطقه هندیجان و
بیکاری تمام کشاورزان این منطقه شد در حالی که مردم گچساران اصلا ذاتا کشاورز نیستند و از ابتدا در صنعت نفت
مشغول بوده اند و با این کار یک کانون بزرگ فرسایش خاک و بستری برای نا آرامی ها و اعتراضات اجتماعی ایجاد کرده ایم
چرا که باتوجه به جهت باد ذرات معلق ایجاد از این فرسایش خاک موجب نارضایتی اعراب در خوزستان شده
و بر شدت جریان های پان عربیسم خواهد افزود. در یک بیان ساده از ماجرا متاسفانه آدمهایی که نییت خیر دارند اما تخصص لازم را ندارند
بلایی بر سر این سرزمین آورده اند که امروز شاهد آن هستیم. درویش ادامه داد : نماینده شما در ابتدای این همایش(شهریار) حرفهایی سراسر نا امیدی مطرح کرد
چرا چون در مجلسی فعالیت می‌کند که می‌بینیم هر نماینده با نگاه بخشی فقط در پی منافع حوزه انتخابیه خود است
که این موجب از بین رفتن ابهت نام پر عظمت ایران بزرگ خواهد بود. با این اوضاع ما نیازی به دشمن خارجی نداریم چرا که از درون داریم کشور را نابود میکنیم. رطب خورده کی منع رطب کند رئیس سازمان محیط زیست نمی‌تواند خود سوار ماشین شاسی بلند شده
و از مردم بخواهد برای حفظ محیط زیست سوار دوچرخه شوند،
وقتی جهت باد غالب غرب به شرق است خشک شدن میان رودان یعنی درگیر کردن ۲۵ استان کشور
با معضل ریزگردها .برای اینکه بحران آب حل شود باید از خود شروع کنیم. باید یاد بگیریم افرادی را در راس امور بگذاریم
که علاوه بر اینکه برادری آنها ثابت شده تخصص و تعهد لازم را داشته باشند. انسانهای سلحشور و شجاعی که بیش از آنکه نگران صندلی و جایگاهشان باشند نگران وطنشان باشند. در ویش با نقل خاطره ای تلخ گفت: مدیر کل اسبق آب‌های سطحی وزارت نیرو، گفت در جلسه تصمیم گیری سد گتوند
ما هشدار دادیم آبگیری سد منتج به شوری غیر قابل مهار آب مارون خواهد شد و خواستیم اینگونه نشود
اما در این جلسه که رئیس آن سپاسد بود گفتند این صحبت ها به بیرون درز نکند و کار باید اجرا شود
همچنین نامه محرمانه رئیس سازمان محیط زیست دولت احمدی نژاد به نامجو وزیر نیرو مبنی بر تبعات آبگیری سد
گتوند و به تعویق انداختن آبگیری سد موجود است، از مدیر کل وقت پرسیدم عکس العمل تو چه بود که پاسخ جالبی داد. وی گفت من اگر چیزی میگفتم مرا عوض می‌کردند و کسی را جای من می‌گذاشتند
که به اندازه من دغدغه محیط زیست ندارد پس سکوت کردم و ماندم.و سد آب گیری شد
و ۳۸۰۰ میلیارد تومان هزینه شد و الان در کمیته علاج بخشی دانشگاه تهران مشخص گردیده تنها راه حل تعطیلی سد است
که ۹۰۰۰ میلیارد تومان هزینه دارد…
این سد سازی ها موجب خشک شدن دریاچه ارومیه خواهد شد اما بی طرف وقعی به این نامه نگذاشت و نامه را زمین زد. و اما پاسخ ابتکار به این پرسش که شما در قبال بی توجهی وزیر نیرو چه کردی جالب بود.. وی گفت فشارها بر دولت اصلاحات بالا بود و وضعیت کشور به گونه ای بود که نباید کشور را به چالش می‌کشیدیم. خرم نماینده وقت همدان میگفت چرا نیروگاه شهید مفتح را در خوزستان بزنیم بگذار در
همین همدان خودمان بزنیم تا اشتغال ایجاد شده نصیب شهروندان همین استان شود
غافل از اینکه نادانانه حاصل خیز ترین دشت کشور را تبدیل به زمین مرده نمودند
و بدتر از اینکه از اشتباهات درس نمیگیریم و پس از آن نیروگاه کازرون و خشک شدن دریاچه پریشان و… چرا باید قم در قلب کویری کشور که حداکثر ظرفیت ۲۰۰ هزار جمعیت را دارد پذیرای ۲ میلیون جمعیت باشد
و بزرگترین پارک آبی خاورمیانه در قلب کویر باشد؟.. چرا رودربایستی میکنیم؟ آیا مقصر تمام اینها دونالد ترامپ است؟ چرا سکوت میکنیم در باره سوختن ۱۵ میلیون بلوط در زاگرس و ۵ میلیون شمشاد در هیرکانی… ما درخت افکن نییم آنها گروه دیگرند با وجود صد تبر یک شاخه هم ما نشکنیم کجای راه را اشتباه رفته ایم که با چنین روحیه بی تفاوت در ایران مواجه شده ایم ملاحظات و رودربایستی را باید بگذاریم کنار و کشور را بسازیم. عظمت حضور تشکل‌های مردم نهاد و حضور آنها می‌تواند منجر به حفظ محیط زیست شود
همچنانکه فعالین محیط زیست در شاهرود ایستادند و اجازه ساخت جاده در جنگل ابر را ندادند،
مردمی که هرجا بوده اند موثر و اثر گذار بوده اند اما مردم محرم دانسته نمی شوند و به بهانه های مختلف جلوی حضور موثر مردم گرفته می‌شود. یادمان می آید وزیر کشور دولت هشتم گفت فعالین محیط زیست در قالب تشکل های مردم نهاد عوامل امپریالیسم هستند
که در کشور نفوذ می‌کنند و این عبارت همچنان دارد تکرار می‌شود. در جامعه ای که نرخ مشارکت اجتماعی شدیدا پایین است با این ادبیات با سرمایه های اجتماعی مان چه میکنیم.
مردم ما مردمان خوبی هستند.. اگر مردم اعتماد ببینند با اعتماد پاسخ میدهند، به جای حرف های زیبا زدن کارهای زیبا انجام بدهند باید ببینیم نمایندگان مجلس با دوچرخه و مترو تردد می‌کنند به جای ماشین شخصی و حلقه های امنیتی… از خودمان شروع کنیم و کار خودمان را انجام دهیم
کجای راه را اشتباه رفته ایم که با چنین روحیه بی تفاوت در ایران مواجه شده ایم ملاحظات و رودربایستی را باید بگذاریم کنار و کشور را بسازیم. عظمت حضور تشکل‌های مردم نهاد و حضور آنها می‌تواند منجر به حفظ محیط زیست شود
همچنانکه فعالین محیط زیست در شاهرود ایستادند و اجازه ساخت جاده در جنگل ابر را ندادند مردمی که هرجا بوده اند موثر و اثر گذار بوده اند اما مردم محرم دانسته نمییشوند
و به بهانه های مختلف جلوی حضور موثر مردم گرفته می‌شود. یادمان می آید وزیر کشور دولت هشتم گفت فعالین محیط زیست در قالب تشکل های مردم نهاد عوامل امپریالیسم هستند
که در کشور نفوذ می‌کنند و این عبارت همچنان دارد تکرار می‌شود.
کدام سرمایه اجتماعی را برای مقابله با بحران ها در کشور نشان داده ایم؟
مردم ما مردمان خوبی هستند..
اگر مردم اعتماد ببینند با اعتماد پاسخ میدهند به جای حرف های زیبا زدن کارهای زیبا انجام بدهند
از خودمان شروع کنیم و مار خودمان را انجام دهیم سحر آن است که بیدار شود اقیانوس