راهنمایی کامل انواع تست تشخیصی کرونا؛ PCR و رپید تست

تست تشخیصی کرونا

تست کرونا

در حال حاضر روش های مختلفی برای تشخیص افراد بیمار در سراسر دنیا به کار می رود.

از تست کرونا در کنار یافته های بالینی برای تشخیص وجود بیماری در فرد استفاده می شود.

تست COVID-19 تشخیص می‌دهد که آیا ویروس SARS-CoV-2 در بینی یا گلو شما وجود دارد.

تست کرونا به شما خواهد گفت که آیا در زمان انجام تست، مبتلا به کووید-۱۹ هستید یا نه، حتی اگر هیچ علائمی از بیماری را نشان ندهید.

مهم است که بدانید در زمان انتظار برای نتیجه تست باید چه کارهایی انجام دهید.

و این که اگر تست COVID-19 مثبت یا منفی باشد چه معنایی دارد. اگر تست کرونا داده اید، تا زمانی که نتایج تست خود را دریافت کنید، باید خود را در خونه قرنیطنه کنید.

و توصیه پزشک یا مشاور کرونا را دنبال کنید.

انواع تست های کرونا

دو دسته کلی در تست های مربوط به covid-19 وجود دارد: تست های تشخیصی و تست آنتی‌بادی.

• تست‌ های تشخیصی:

تست های تشخیصی می‌ توانند نشان دهند که آیا شما یک عفونت ویروسی فعال دارید و اینکه باید برای قرنطینه‌ی خود اقدام کنید یا نه. به تست های تشخیصی کرونا، تست ویروسی هم گفته می شود. این تست ها می توانند تشخیص دهند که آیا شما در حال حاضر مبتلا به کرونا هستند یا نه.

یا به عبارتی دیگر این تست ها برای تشخیص عفونت فعلی استفاده می شوند.

نمونه‌ها برای تست‌های تشخیصی به طور معمول با استفاده از سوآب بینی یا گلو و یا بزاق جمع‌ آوری‌ می شوند.

تست تشخیصی کرونا خود به دو دسته تقسیم می شود:

1. تست های مولکولی یا آزمایش تکثیر اسید نوکلییک (NAATs)
2. تست انتی ژن.

• تست آنتی‌بادی:

این تست که به عنوان تست سرولوژی نیز شناخته می‌شود، می تواند درگیری قبلی با عفونت COVID-19 را تشخیص دهد.

تست آنتی بادی به دنبال آنتی‌بادی تولید شده در پاسخ به SARS – CoV-2 در سیستم ایمنی شما می گردد.

تست های آنتی بادی نباید برای تشخیص عفونت COVID-19 فعال یا فعلی مورد استفاده قرار گیرند. آنتی بادی ها چندین روز یا چند هفته بعد از درگیری با عفونت، در بدن تولید می شوند. این آنتی بادی ها ممکن است چند هفته یا بیشتر بعد از بهبودی در خون شما بماند. نمونه‌های مربوط به آزمایش‌های آنتی‌بادی بر روی نمونه خون انجام می شوند.

تست های آنتی بادی نباید برای تشخیص عفونت COVID-19 فعال یا فعلی مورد استفاده قرار گیرند.

آزمایش برای تشخیص عفونت فعلی

تست‌های تشخیصی برای تشخیص عفونت‌های فعلی و فعال ویروس SARS-CoV-2 استفاده می‌شوند.

در واقع با استفاده از این تست ها، شما متوجه می شوید که در حال حاضر مبتلا به کرونا هستید یا نه.

تست‌ های تشخیصی می‌توانند بر پایه آنتی ژن باشند (تست های رپید آنتی ژنی)، که به دنبال مارکرهای پروتئین درسطح  ویروس هستند.

یا اینکه می توانند مبنای مولکولی داشته باشند (از جمله PCR، LAMP، CRISPR)، که به دنبال مواد ژنتیکی ویروس هستند.

تست های مولکولی، تست تقویت نوکلئیک اسید (NAAT) هم نامیده می شوند.

چون معروف ترین روش برای تقویت ماده ژنتیکی در تست های مولکولی، استفاده از تکنیک PCR است، به صورت عمومی به این دسته از تست های مولکولی، تست PCR گفته می شود.

به صورت عمومی به دسته تست های تشخیصی مولکولی، تست PCR گفته می شود.

تست COVID-19 مثبت (مولکولی یا آنتی‌ژن) به این معنی است که فرد مبتلا به COVID-19 است.

و می‌تواند این بیماری را به دیگران سرایت دهد.

اگر نتیجه تست تشخیصی شما مثبت بود، باید در خانه بمانید و شرایط قرنطینه رابه طور کامل رعایت کنید.

حتی اگر تست دومی هم انجام دادید و نتیجه منفی بود، در هر صورت باید این توصیه ها را رعایت کنید.

افرادی که درارتباط نزدیک با شما هستند هم باید شرایط قرنطینه را رعایت کنند و از دیگران دور بمانند. حتی اگر تست covid-19 انها منفی باشد.

معمولا توصیه نمی‌شود که افراد پس از نتیجه مثبت مجددا تست شوند.

با این حال، آن دسته از افرادی که محیط های درمانی فعالیت می کنند.

ممکن است نیاز به تست مجدد برای تائید نتیجه منفی داشته باشند.

تست آنتی ‌ژن و PCR چگونه کار می‌کنند؟

ویروس‌ها نیاز به یک میزبان دارند تا تکثیر شوند. ویروس از سیستم تکثیر و کپی برداری میزبان برای تولید مواد ژنتیکی خود استفاده می کند.

ماده ژنتیکی ویروس SARS-CoV-2، ریبونوکائیک اسید یا همان RNA است.

این RNA در حالی که ویروس در سلول میزبان تکثیر می شود، در بدن باقی می ماند.

تست های تشخیصی برای تائید عفونت فعال کرونا، به دنبال پیدا کردن مدرکی از این فرایند تکثیر ویروس هستند.

آزمون‌های تشخیصی آنتی ژن ویژگی‌ های ساختاری خارجی ویروس را شناسایی می‌کنند.

منظور از این ویژگی های خارجی پروتئین های کوچکی هستند که در سطح ویروس وجود دارد.

پروتئین هایی که ممکن است در نمونه گرفته شده از بیمار وجود داشته باشد.

تست‌های تشخیصی آنتی ژنی به این صورت کار می کنند:

• با پیدا کردن مدارک بزرگ تری از وجود عفونت فعال SARS-CoV-2 در بدن فرد.
• تشخیص آنتی ژن ها ۳ بعدی ویژه در سطح خارجی ویروس SARS-CoV-2

تست رپید آنتی ژن، رپید تست یا تست سریع چیست؟

تست آنتی ژن، رپید تست یا تست سریع نیز نامیده می شود.

این تست COVID-۱۹ پروتئین‌های خاصی را در ویروس تشخیص می‌دهد.

برخی از تست های آنتی ژن با استفاده از نمونه‌ی سوآب بینی، می‌توانند در عرض چند دقیقه به شما نتیجه را نشان دهند.

دیگر تست های آنتی ژنی ممکن است برای آنالیز به آزمایشگاه فرستاده شوند.

یک نتیجه تست آنتی‌ژن مثبت، زمانی دقیق در نظر گرفته می‌شود که دستورالعمل‌ها به دقت دنبال شده باشند.

اما مانند هر تست دیگری احتمال به دست آوردن نتایج منفی کاذب نیز وجود دارد.

به این معنی که ممکن است آلوده به ویروس باشید؛ اما نتیجه‌ی تست آنتی ژن منفی باشد.

بسته به موقعیت و علائم بیمار، مشاور کرونا می‌تواند یک تست PCR برای تایید نتیجه آزمایش آنتی‌ژن منفی در خواست کند.

چه کسی باید یک تست رپید انجام دهد؟

تست رپید دقیق ترین تست برای کسانی در نظر گرفته می شود که علائم بیماری کووید را دارند.

در حالی که تست رپید می‌تواند به سرعت جواب بدهد، اما نتیجه تست ممکن است همیشه دقیق نباشد.

در حالی که تست رپید می‌تواند به سرعت جواب بدهد، اما نتیجه تست ممکن است همیشه دقیق نباشد.

نتیجه مثبت و مثبت کاذب در تست رپید کرونا به چه معناست؟

اگر شما تست رپید کرونا مثبت داشتید، به احتمال خیلی زیاد مبتلا به عفونت کووید هستید.

و هر چه سریع تر باید اقدامات حفاظتی را انجام دهید.

شرایط قرنطینه را رعایت کنید چون احتمال سرایت بیماری به دیگران بسیار بالاست.

نتیجه مثبت کاذب : یعنی من یک تست رپید مثبت دارم، اما واقعا این بیماری را ندارم.

نرخ مثبت کاذب در تست رپید آنتی ژن کاملا پایین است.

بنابراین اگر نتیجه تست شما بریا تست رپید کرونا مثبت شد، به احتمال زیاد شما مبتلا به کرونا هستید.

نتیجه منفی و منفی کاذب در تست رپید کرونا به چه معنی است؟

اگر شما نتیجه منفی برای تست رپید کرونا دریافت کردید، حتما به معنای عدم ابتلای شما به کرونا نیست.

اگر تست رپید منفی بود، و شما علائمی نداشتید و در مدت اخیر هم در موقعیت خطرناکی مانند تجمعات یا تماس با فرد آلوده نبوده اید، می توانید به نتیجه منفی اعتماد کنید.

اما اگر علائم دارید، با پزشک خود مشورت کنید. پزشک شما بسته به شرایط ممکن است درخواست تست PCR داشته باشد.

نتیجه منفی کاذب در افرادی که علائم بیماری را ندارند، یعنی تست من منفی است اما من واقعا این بیماری را دارم.

نرخ منفی کاذب در تست رپید آنتی ژن می تواند تا ۵۰ درصد باشد.

مزایا و معایب تست PCR کووید ۱۹

تست PCR حضور ویروس SARS-CoV-2 در یک نمونه را شناسایی می کند. و مقدار کمی آن را اندازه گیری می کند. این تست مزایاو معایبی و محدودیت هایی دارد که در ادامه آن ها را بررسی می کنیم.

مزایای تست PCR:

• اختصاصیت بالا، یعنی با نرخ بسیار بالایی فقط ویروس عامل کووید ۱۹ را شناسایی می کند. و نرخ جواب منفی بسیار پایینی دارد.
• برای تطیبق با تغییرات جدید ویروس در طی فرایند تکامل ویروس و جهش های جدید، می تواند تغییر کند. صدها نمونه به طور همزمان می تواند بررسی شود.
• این تست همچنین حساسیت بسیار بالایی دارد. یعنی حد بسیار پایینی برای تشخیص دارد و نرخ مثبت واقعی بسیار بالایی دارد.

معایب تست PCR:

• تست PCR تستی است که باید در آزمایشگاه انجام شود. و برای انجام این تست نیازمند کارکنان آموزش‌دیده و تجهیزات ویژه ای است.
• طراحی پرایمر و پروب باید دقیق باشد.
• بین ۱ تا ۳ ساعت برای انجام خود تست به طور خالص، زمان لازم است. قبل از اینکه تست انجام شود، RNA ویروس باید از نمونه استخراج شوند. این مرحله بسته به ظرفیت آزمایشگاه، یک تا ۲ ساعت دیگر به زمان انجام تست اضافه می کند.

نحوه نمونه‌ گیری برای تست کرونا

تست‌های مختلف مجاز به استفاده از انواع مختلفی از نمونه‌ها هستند. رایج‌ ترین نوع نمونه ها عبارتند از:

نمونه‌های سوآب برای تست کرونا

در این حالت از یک سوآب برای جمع‌آوری نمونه از بینی یا گلو، استفاده می شود. سوآب یک چوب نازک و انعطاف پذیر پنبه‌دار است که برای جمع آوری نمونه مخاطی استفاده می شود. انواع نمونه‌ های سوآب شامل موارد زیر است:

• مجرای بینی قدامی (حفره بینی) – از داخل سوراخ‌های بینی، نمونه برداری انجام می شود.
• میانه شاخک بینی: یک نمونه را از داخل حفره بینی گرفته می شود.
• نازوفارنکس- یک نمونه از عمق داخل بینی نزدیک به انتهای گلو گرفته می شود.
• حلقی-دهانی- یک نمونه از بخش میانی گلو (حلق)، درست پشت دهان گرفته می شود.

نمونه‌های بزاق برای تست کرونا

از طریق تف کردن به داخل یک لوله به جای استفاده از سوآب بینی یا گلو جمع‌ آوری می‌شوند.

در حالی که ممکن است نمونه بزاقی حساسیت پایین تری نسبت به نمونه مخاطی داشته باشد، در برخی مراکز از این نمونه استفاده می شود.

زیرا جمع آوری نمونه ی بزاق برای فرد راحت تر است.

اگر برای بیمار ممکن باشد، پزشک می تواند با یک سرفه‌ی خوب، یک نمونه از خلط سینه را نیز جمع آوری کند.

این نمونه حاوی ترشحات ریه است.

در ابتدای دوره عفونت، ویروس بیشتر در بینی و گلو متمرکز است.

اما بعد از بیش از پنج روز از شروع نشانه‌های بیماری، ویروس تمایل دارد که بیشتر در دستگاه تنفسی پایینی متمرکز شود.