قحطی در شهریار بخش اول جنگ و قحطی سال ۱۲۹۶ شمسی در شهریار در نیمه اول سال ۱۲۹۵ ه.ش در اثر جنگی که در خاک ایران …. ابتدا میان ایرانیان و روسها و سپس میان روسها و ترک های عثمانی در گرفته بود مردم ایران با کمبود مواد غذایی و گرانی رو به رو شدند […]
در نیمه اول سال ۱۲۹۵ ه.ش در اثر جنگی که در خاک ایران ….
ابتدا میان ایرانیان و روسها و سپس میان روسها و ترک های عثمانی در گرفته بود
مردم ایران با کمبود مواد غذایی و گرانی رو به رو شدند .
کمبود مواد غذایی در ۱۲۹۶ ه.ش پاییز به قحطی انجامید در بهار ۱۲۹۶ ترکهای عثمانی ایران را ترک کردند
به دنبال انقلاب روسیه نیروهای روسیه نیز در پایان پاییز ۱۲۹۶ ه.ش از ایران رفتند .
از آن پس تنها انگلیسی ها در ایران باقی ماند .
بنابراین ایران زمانی به بزرگ ترین فاجعه تاریخ خود دچار آمد …
که تمام خاک ایران و کشورهای همجوارش در شرق و غرب علاوه بر خلیج فارس در اشغال نظامیان انگلستان بود.
از همان آغاز انگلستان دست به تبلیغات ماهرانه ای زد تا تقصیر فاجعه قحطی را متوجه روسها و عثمانی ها کند.
در حالی که آنها مدتها پیش ایران را ترک کرده بودند واقعا چه چیزی می توانست قحطی در مناطقی که آنها حتی پای خود را به آنجا نرسانده بودند توجیه کند مناطقی همچون فارسی و کرمان!!!!
خرید غله در ایران در دوران قحطی در مقیاسی وسیع برای تامین آذوقه نیروهای انگلیسی حاضر ابران و بین النهرین و جنوب روسیه قحطی ایران را گسترده تر کرد.
حقیقت این است که قحطی و نسل کشی ایرانیان ابزاری برای سلطه انگلیسی ها در ایران بود .هر جایی که قحطی کم رنگ می شد.
بیماری هایی نظیر آنولانزا و وبا و تیفوس که حاصل جنگ و حمله نیروهای انگلیسی در ایران بود ظهور پیدا می کرد و چون مردمی که از قحطی جان به دربرده بودند …..
توانایی لازم برای مقاومت در برابر بیماریها را نداشتند این بار با این بیماریها جان خود را از دست دادند.
بر اثر چنین فاجعه عظیمی بود که جامعه ایرانی ضبه شدت فروپاشید و استعمار بریتانیا توانست..
به سادگی حکومت دست نشانده خود را در قالب کودتای ۱۲۹۹ بر ایران تحمیل کند
همین سیاست ها کلان انگلیس بود که ایران آن دوره را برای پذیرش حکومت پهلوی آماده کرد ………….
قحطی هایی که مهم ترین آنها در سال ۱۲۹۶ شمسی روی داده ………. به مناسبت اقدام دولت در آن بحبوبه در برپا با ساختن محل هایی برای توزیع دمپختک( پختن نوعی غذای برنجی که با حبوبات مخلوط می شد) دربین فقرای تهران ، به سال دمپختک هم مشهور شد.
عبد الله مستوفی مشاهدات خود را تحت عنوان * قحطی سال ۱۲۹۶*در کتاب :* شرح زندگانی من ، تاریخ اجتماعی واداری دوره قاجاریه* و چنین نگاشته است :
« چنانکه در مواقع خود اشاره شده است :
در شش ماهه اخر و فصول بارانی سال ۱۲۹۵ و به همه جهت ده، دوازده ساعت بیشتر باران نیامده بود .
در تمام مدت فصل بهار هم ، تا بیست و هشتم ماه دوم بهار ( ثوری اردیبهشت ۱۲۹۶ ) نم از آسمان پایین نیامده و در این وقت شش ، هفت ساعت باران پرپشت قطره درشتی آمد
ولی برای زاغت بلوکات گرمسیر تهران ، نوشداروی پس از مرگ سهراب بود .
زیرا اکثر زارعین ، زراعت های خشک شده خود را ، چرانده بودند و فقط به درد بلوکات سردسیر مثل تهران مثل ساوجبلاغ و شهریار ، که اکثرا از قنات مشروب می شدند.
به همین منوال بود رودخانه ها و خشک و قنات ها هم ، کم آب شده بود ، در ورامین ، آفت سن خوارگی هم ، مزید بر علت شده ، آنچه از قحطی و خشکی نجات یافته بود ، گرفتار این آفت شد .
گندم که در بهار سال ۱۳۹۰ خرواری بیست تومان قیمت داشته و در پاییز این سال به بیست و پنج تومان رسیده بود >>>><<<<<<
دربهار ۱۲۹۶ به سی تومان بالغ شده و هرچه نزدیک تر به خرمن می شد ، گران تر می گشت …
این مطلب بدون برچسب می باشد.