جمع آوری کودکان کار کار و کودک دو واژه دور از هم حالا رد پای کودکی‌شان در جای جای شهر دیده می‌شود. با چهره‌هایی که هر قدر هم خسته باشند باز هم چیزی از این خستگی در نگاه معصومانه‌شان دیده نمی‌شود. انگار این هم گوشه‌ای از بازی‌های کودکانه‌شان است ولی برای ما بزرگترها اینها بازیِ […]
جمع آوری کودکان کار
حالا رد پای کودکی‌شان در جای جای شهر دیده می‌شود.
با چهره‌هایی که هر قدر هم خسته باشند باز هم چیزی از این خستگی در نگاه معصومانه‌شان دیده نمی‌شود.
انگار این هم گوشه‌ای از بازی‌های کودکانه‌شان است ولی برای ما بزرگترها اینها بازیِ زندگی‌ست.
کار و کودک دو واژه غریب و دور از یکدیگرند ولی حالا همین‌ها با ترکیب کودکان کار، بخش انکار ناپذیری از کلانشهرها شده‌اند.
هر چند داستان کودکان کار مثل واقعیتی تلخ، هر روز در مقابل چشمان ما نقش می‌بندد
ولی ۱۲ ژوئن «روز جهانی مبارزه با کار کودکان» فرصتی است برای حرف زدن از این کودکان.
بچه هایی که به هر دلیلی از اعتیاد خانواده گرفته تا فقر و ناچاری مجبورند کودکی شان را توی باغچه خانه چال کنند و راهی کوچه و خیابان شوند.
سر چهارراه های پر تردد، پشت چراغ قرمزها، خم شده در سطل های زباله، روی پل های عابر پیاده و خیلی جاهای دیگر می توان آنها را دید.
کودکان کار در سال‌های اخیر به یکی از ویژگی‌های اصلی کلانشهرها تبدیل شده اند.
مثل مبلمان شهری در هر گوشه و کنار پر ترددی می‌توان آنها را دید که یا چیزی مثل آدامس و جوراب و فال و… برای فروش در دست دارند و یا کتاب و دفتر درسی را روی زمین پهن کرده‌اند.
کتاب‌هایی که معلوم نیست چقدر واقعی‌اند و تکالیفی که از سر واقعیت باید انجام شوند.
حالا انگار مردم شهر هم به دیدن این کودکان عادت کرده‌اند که گاه بی‌تفاوت از کنارشان رد می‌شوند
و گاهی هم در مقابل اصرارهای کودکانه‌شان طاقت نمی‌آورند و مکثی می‌کنند و چیزی از آنها می‌خرند.
معاون امور اجتماعی بهزیستی استان تهران گفت: در شش ماه گذشته، ۶۵۰ کودک‌کار شناسایی و ساماندهی شده اند.
چندی پیش مسئولان سازمان بهزیستی کشورگفتند که از این پس قرار است مسئله کودکان‌کار ریشته ای‌تر بررسی شود.
به این معنا که این کودکان از طریق عنبیه چشم شناسایی شده و دارای پرونده می‌شوند.
سپس مددکاران این سازمان به جستجوی علت کار کردن این کودکان می‌پردازند و تلاش می‌شود از طریق کمک خیرین، توامندسازی خانواده‌ها انجام شود
تا دیگر این کودکان برای تامین هزینه‌های زندگی به خیابان‌ها نیایند و به مدرسه بازگردند.
در همین راستا هفته گذشته انوشیروان محسنی بندپی استاندار تهران از روند کند
اجرای این طرح انتقاد کرد و گفت: باید هم‌افزایی بین دستگاههای متولی این امر صورت گیرد.
مهدی خانکه در این خصوص گفت: این طرح در سال جاری کاملا علمی و بر اساس مطالعات اجتماعی اجرا می‌شود
و در اجرای این طرح خبری از اقدامات قهری نیست.
وی افزود: در شش ماه گذشته، ۶۵۰ کودک‌کار شناسایی و ساماندهی شده اند.
معاون امور اجتماعی بهزیستی استان تهران در پاسخ به این سوال که این روند کند به نظر می‌رسد،
ادامه داد: ما قرار نیست عده‌ای مجرم را از خیابان‌ها جمع‌آوری کنیم که این کار را سرعت ببخشیم.
ما در حال جمع‌آوری کودکان کار از خیابان‌ها هستیم که بخشی از آنها متاسفانه نان‌آور خانواده هستند.
وی اظهار کرد: این کودکان، جامعه هدف ما، تحت حمایت سازمان‌های مسئول و قانون حمایت از کودک و نوجوان هستند
و نمی‌توان با آنها برخوردهای انتظامی و قهری داشت.
خانکه گفت: همچنین برخورد سازمان بهزیستی به عنوان نهادی که به صورت تخصصی با آسیب‌های اجتماعی مواجه است، نمی‌تواند قهری باشد.
وی افزود: خدمات بهزیستی بر اساس مشاوره و روانشناسی است
ما در تلاشیم در ابتدا این کودکان را شناسایی کنیم .
و بعد با حل کردن مشکلات آنها با جلسات مشاوره، به توامندسازی خانواده روی آوریم که زمان‌بر خواهد بود.
معاون امور اجتماعی بهزیستی استان تهران در پاسخ به این سوال که این طرح در سال آینده نیز اجرا می‌شود، ادامه داد: این طرح، اولین طرح دائمی و علمی ماست و همانند طرح‌های قبلی گذری و سطحی نیست، بنابراین همیشه به اجرا درخواهد آمد.
آنچه مهم است این که این کودکان از سایر حقوق مثل حق تحصیل و آموزش و بهداشت و درمان محرومند .
و دچار سوء تغذیه و انواع بیماریهای جسمی و روحی می شوند .
و یا مورد سوء استفاده و استثمار قرار می گیرند و یا این که برخی ممکن است از سوی باندهای بزهکار به سمت فروش مواد مخدر و … کشیده شوند.
از آنجا که پدیده کودکان کار محصول مناسبات ناکارآمد اقتصادی، فقر پایدار و کسری درآمد، خانواده‌ها در جوامع است، حذف اینها امکان پذیر نیست. موضوع و پدیده‌ای اجتماعی که باید توسط دستگاههای مختلف برای کاهش آسیب‌های ناشی از آن چاره اندیشی شود.