پل مکانیزه ؛ بلای جان شهروندان/ معضل این روزهای شهروندان

ترافیک و پیامد‌های منفی آن یکی از مهم‌ترین مسائلی است که مدیران شهری و شهروندان با آن دست‌وپنجه نرم می‌کنند. بسیاری از کارشناسان حذف پارکینگ، کمبود خیابان‌‌ها و … را علت اصلی این مشکلات می‌دانند. اما یکی از مهم‌ترین دلایل ترافیک در مراکز شهرها که کمتر مورد توجه قرار گرفته و شاید بتوان گفت از دید مدیران شهری پنهان مانده است، مساله عبور عابران پیاده از عرض خیابان‌هاست.

این روزها صحنه عبور عابران پیاده از عرض آزادراه‌ها و خیابان‌ها آن نیز درست زیر پل هوایی، در شهرها به امری عادی تبدیل شده است. بر اساس آمارها روزانه ۱۳عابر پپاده بر اثر تصادفات در کشور فوت می‌کنند که بیشتر این تصادفات درست زیر پل‌های عابر پیاده اتفاق افتاده است. مشکلی که اگر از دید عابران پیاده نگاه کنیم، به نبود زیرساخت‌‌ها باز می‌گردد و اگر هم از دید مدیران شهری به این مساله نگاه کنیم، با عدم فرهنگ‌سازی در استفاده صحیح از امکانات شهری مرتبط است.

به گزارش شهریارنگار: در چند سال اخیر شاهد افزایش پل‌های عابر پیاده و مکانیزه کردن پل‌های قدیمی در سطح شهر تهران بوده‌ایم. با این وجود شهروندان هنوز آن‌گونه که باید از این پل‌ها استفاده نمی‌کنند. اما وضعیت در دیگر شهرهای استان تهران به‌گونه دیگری است. تعداد پل‌های مکانیزه در سه شهرستان شهریار، قدس و ملارد این استان به تعداد انگشتان دست نیز نمی‌رسد. در این میان در برخی شهرهای استان تهران به‌دلیل موقعیت خاص جغرافیایی، وجود پل‌های عابر پیاده از اهمیت بیشتری برخوردار است چراکه معمولا این شهرها در دو طرف یک خیابان شکل گرفته‌ و توسعه یافته‌اند. شهروندان این شهرها برای امرار معاش و تامین مایحتاج خود گاهی در روز مجبور هستند که بارها از عرض خیابان گذر کنند. این عبور و مرور گاهی به قیمت جان عابران تمام می‌شود.

ملارد شهر پل‌های لرزان

ملارد یکی از شهرهای استان تهران است که می‌توان گفت در دوطرف محور مواصلاتی کرج-ملارد شکل گرفته است. باتوجه به اینکه شهروندان ملاردی برای امرار معاش و تامین نیاز‌های روزمره خود مجبور هستند در روز چندین بار عرض این محور را طی کنند، احداث و توسعه پل‌های عابر پیاده از ضرورت‌های این شهر محسوب می‌شود. اما اندک پل‌های عابرپیاده این شهر حال و روز خوشی ندارند.

پل‌هایی لرزان که با هر قدم عابران گویا فریاد فرسوده بودن سر می‌دهند. پل‌هایی که به‌گفته برخی از شهروندان ملارد، ریسک عبور از خیابان بسیار کمتر از عبور از آن‌هاست. یکی از اهالی ملارد درباره پل‌های عابر پیاده گفت:« عمر پل‌های شهر ملارد شاید به چند دهه قبل باز می‌گردد. کافیست تنها چند قدم بر روی این پل راه بروید، متوجه منظور من خواهید شد. پله‌های آن‌ها مانند شیشه صاف شده و لغزنده است. به‌خاطر اینکه شکل پل مارپیچ است، هر لحظه فکر می‌کنید که از پل به پایین سقوط می‌کنید. روی بعضی از پل‌ها هم که می‌ایستیم، به‌دلیل شکاف‌هایی که کف پل وجود دارد، می‌توانیم کف خیابان را ببینیم. هنگام راه رفتن روی پل، تکان‌های بسیاری می‌خورد. در زمستان هم اگر از جان‌تان سیر شدید باید از این پل‌ها استفاده کنید».

تبلیغاتی که امنیت را ربوده است

پل‌های عابر پیاده که با هدف افزایش ایمنی شهروندان ساخته شده‌اند، به‌دلیل نصب بیلبورد و تابلوهای تبلیغاتی در تمامی سطح پل، شب‌ها و حتی در ساعات کم تردد به مکانی برای تجمع معتادان و حتی اراذل و اوباش و زورگیران تبدیل شده‌اند و درعمل استفاده دیگری ندارند. یک خانم اهل ملارد درباره معضل امنیت در پل‌های این شهر گفت:« خطر تصادف را به جان می‌خرم ولی از این پل‌ها عبور نمی‌کنم. نمی‌دانم چرا تکنولوژی این‌قدر دیر به شهر ما می‌رسد. چند سال است که در شهر تهران پل مکانیزه نصب شده، اما فکر کنم که دیدن این پل‌ها با این مدیران به عمر ما کفاف ندهد. به‌دلیل وجود پله‌های بی‌شمار و ناجور نمی‌توانم از این پل‌ها عبور کنم، ولی به دخترم نیز اجازه نمی‌دهم که از پل‌ها عبور کند. چون تابلو تبلیغاتی روی پل نصب کردند، سقفش هم که پوشیده است، بیشتر شبیه یک خانه برای معتادان و اراذل و اوباش شده است. چند وقت پیش روی یکی از همین پل‌ها از چند نفر زورگیری کردند. ترجیح می‌دهیم از خیابان عبور کنیم تا مورد زورگیری و سرقت قرار بگیریم. البته گاهی اوقات که به شهرداری و شورای شهر اعتراض می‌کنیم، سطح تابلوهای تبلیغاتی را بالاتر می‌برند که دید مناسبی وجود داشته باشد اما این مساله همیشگی نیست و در بسیاری از موارد تابلوهای تبلیغاتی به‌گونه‌ای نصب می‌شوند که امنیت عابران به خطر می‌افتد.

باغستان شهر پل‌های خاموش

شهر باغستان در شهرستان شهریار از به‌هم پیوستن محلاتی که فاصله زیادی با هم دارند، تشکیل شده است. این شهر نیز مانند ملارد در دو طرف محور اصلی تهران- شهریار شکل گرفته است. اما با این تفاوت که مساله ترافیک در این شهر حادتر است. چرا که شهروندان دیگر شهرهای شهرستان شهریار برای رفتن به تهران ناگزیر به عبور از این شهر هستند. اگر در ساعت‌‌های پیک ترافیک از باغستان عبور کرده باشید، صحنه گذر عابران پیاده از عرض خیابان و همچنین درگیری‌های لفظی و فیزیکی آن‌ها با رانندگان را در این شهر دیده‌اید.

پل‌های عابر پیاده با هدف ایمنی و تسهیل در رفت و آمد شهروندان، طراحی و ساخته‌ می‌شوند. وجود پل عابر پیاده در خیابان‌ها موجب شده تا رانندگان با اطمینان خاطر بیشتر و بدون در نظر گرفتن تردد عابر پیاده به مسیرشان ادامه دهند. اما به‌دلیل غیر اصولی بودن بیشتر این پل‌ها، شهروندان ترجیح می‌دهند از خیابان به جای پل‌های عابر پیاده استفاده کنند. تاکنون چند شهروند باغستانی به‌دلیل مشکلات عبور از پل عابر پیاده در اثر تصادف جان خود را از دست داده‌اند. نکته جالب توجه اینجاست که بیشتر این تصادف‌ها در زیر پل‌های عابر پیاده رخ داده است. حال این پرسش مطرح است که چرا شهروندان باغستانی خطر تصادف را به جان می‌خرند اما حاضر به استفاده از پل‌های عابرپیاده نیستند؟

یکی از اهالی باغستان با اشاره به مشکلات تنها پل مکانیزه این شهر گفت:«باغستان شهری است که در دو طرف محور شهریار به تهران شکل گرفته است. به‌همین دلیل چندین پل عابر پیاده در این شهر وجود دارد. اما تنها یکی از این پل‌ها که به پل‌باغ معروف است، استاندارد و مکانیزه است. آن‌هم در ماه بیشتر از ۲۰ روز خراب است و کار نمی‌کند. از سوی دیگر گاهی اوقات نیز ورودی این پل بسته است. یکی دیگر از مشکلات این پل امنیت نداشتن آن است، چراکه به اندازه‌ای تابلوهای تبلیغاتی روی آن نصب کرده‌اند که دید کافی ندارد و به‌همین دلیل ترجیح می‌دهم از خیابان عبور کنم تا از پل باغ. تکلیف ما را مشخص کنند که این پول عمومی یا خصوصی است؟ ».

پل‌های مرگ

یکی از اهالی محله بادامک شهر باغستان با ابراز گلایه‌ از مشکلات پل عابر پیاده این محله، بیان کرد:«در ورودی بادامک دو پل وجود دارد. اما هیچ‌کس حاضر نیست از مرد و زن از این پل عبور کند. این پل‌ها حتی یک لامپ در شب هم ندارد. چون یک محله و پل کم تردد است، مکان خوبی برای خفت کردن و زورگیری است. جدا از مساله نبود امنیت، وقتی روی پل راه می‌روید، به اندازه‌ای می‌لرزد که فکر می‌کنید همین الان سقوط می‌کند. البته چند سال پیش یکی از پل‌ها در حال سقوط بود که تعمیر شد.علی‌رغم انجام این کار بازهم می‌لرزد».

اندیشه نیز یکی دیگر از شهرهای شهریار است. در ورودی این شهر پل مکانیزه‌ای نصب شده است که به‌گواه شهروندان این شهر در اکثر مواقع خاموش است؛ خاموشی‌ای که بلای جان آن‌ها شده است. زیرا به‌دلیل وجود موانع، امکان تردد از خیابان برای آن‌ها وجود ندارد. به همین دلیل آن‌ها برای تردد مجبور هستند مسافت طولانی را طی کنند. یک شهروند اندیشه درباره پل مکانیزه این شهر گفت:« در ورودی فاز یک اندیشه، یک پل مکانیزه قرار دارد که به‌دلیل وجود نرده و حفاظ در وسط خیابان امکان تردد از خیابان از شهروندان گرفته شده‌است و همگی برای تردد باید از این پل استفاده کنند. وضعیت این پل نیز اسف‌بار است، در اکثر اوقات خراب است و روزهایی که به سالم بودن پل دل خوش می‌کنید، هنگامی که قصد عبور از آن را دارید متوجه می‌شوید فقط یک سمت پل کار می‌کند و سمت دیگر آن خراب است. اگر مسئولان هر روز مجبور بودند از این پل عبور کنند، متوجه مشکل شهروندان می‌شدند».

توسعه پل‌های عابرپیاده و مکانیزه کردن پل‌های پر تردد، یکی از ضرورت‌های امروز مدیریت شهری به‌شمار می‌رود. ضرورتی که همانند صدها مساله دیگر به وادی فراموشی سپرده شده است. این فراموشی موجب جان باختن شهروندان بسیاری در کشور شده است.

Visits: 24